حقوق اهل بیت در تفاسیر اهل سنت صفحه 216

صفحه 216

ص:223


1- (1) الدرالمنثور، ج 4، ص 69..

پیروی کردند، سهم ذی القربی را در فی سبیل الله قرار دادند و قول ابن عباس سزاوارتر و موافق کتاب و سنت است.(1) این فقیه بزرگ اهل سنت در جایی دیگر می نویسد: «پس از رحلت پیامبر صلی الله علیه وآله سهم ذی القربی ثابت است. خداوند در قرآن سهم ذی القربی را ذکر کرده و این مطلب ثابت است که بی شک پیامبر صلی الله علیه وآله به ذی القربی عطا می کرد»; او سپس حدیث مطعم را ذکر کرده و می گوید: «برای این آیه نسخی نیامده و این حکم تغییر نیافته است. پس سهم ذی القربی و عمل طبق این حکم واجب است».(2)

ابن قدامه بر خلاف بسیاری از فقهای اهل سنت به وجوب خمس برای ذی القربی و وجوب عمل به این حکم اعتقاد دارد. صحابه حق تصرف و تغییر در حکم شرع را ندارند و این کار با وجود نص صریح آیه و سنت متواتر و مستمر پیامبراسلام صلی الله علیه وآله هیچ ارزش و جایگاه شرعی و علمی ندارد;

بلکه اجتهاد در مقابل نص است.

پس از رحلت پیامبر صلی الله علیه وآله نه تنها خمس را از ذی القربی منع کردند, بلکه در مصداق ذی القربی هم دست بردند; چنان چه از سعید المقبری نقل شده است که نجده به ابن عباس نامه نوشت و از او درباره ذی القربی پرسید: ابن عباس در پاسخ او نوشت: «ما می گفتیم ذی القربی ما هستیم و قوم ما این مطلب را انکار کردند و گفتند: قریش کلها ذوالقربی;(3) همه قریش ذوالقربی هستند».

دقت در این روایات به خوبی نشان می دهد که تعارض بسیاری در سیره صحابه و سخنان آنان وجود دارد. قاضی ابویوسف می نویسد:

کتابخانه بالقرآن کتابخانه بالقرآن
نرم افزار موبایل کتابخانه

دسترسی آسان به کلیه کتاب ها با قابلیت هایی نظیر کتابخانه شخصی و برنامه ریزی مطالعه کتاب

دانلود نرم افزار کتابخانه