امتداد رسالت: اثبات امامت و خلافت امیرالمومنین علیه السلام از قرآن و سنت طبق منابع معتبر اهل سنت صفحه 125
- مقدمه 1
- پیشگفتار 3
- فصل اول: امامت حضرت علی علیه السلام در قرآن 5
- اشاره 5
- بررسی آیه بدون توجه به روایات شأن نزول 6
- یکم: آیه ی هدایت 6
- اشاره 6
- طبق روایات معتبر، هادی مردی از بنی هاشم است 8
- روایات نزول آیه در حق امیرالمومنین علیه السلام 10
- بررسی آیه بدون توجه به روایات شأن نزول 15
- دوم: مفرد بودن کلمه ی ولی 15
- روایات نزول آیه در حق امیر المومنین علیه السلام 18
- راویان از طبقه ی صحابه 18
- راویان از طبقه ی تابعین 30
- تأیید اعتبار روایات توسط علمای عامه 35
- اجماع علمای عامه بر نزول آیه ی ولایت در حق علی علیه السلام 41
- اعتراف ابن عثیمین به دلالت آیه ی ولایت بر امامت 42
- بحثی در معنای ولایت 43
- شبهه ی اول: به سیاق آیه ی 51 مائده که از دوستی با یهود و نصاری نهی می کند ، آیه ی 55 نیز در مورد دوستی است 46
- اشاره 46
- پاسخ به مهمترین شبهات در مورد آیه ی ولایت 46
- شبهه ی دوم: رکوع در آیه ی ولایت به معنای خضوع است 47
- شبهه ی سوم: با فقیر بودن حضرت علی علیه السلام ، زکات ممکن نبوده است 48
- شبهه ی چهارم: حصر ولایت به امیرالمومنین علیه السلام ، ولایت دیگر ائمه علیهم السلام را نفی می کند 49
- اشاره 51
- سوم: آیه ی مباهله 51
- اعتراف ابن تیمیه و قنوچی به دلالت آیه بر فضیلت اهل بیت علیهم السلام 55
- به گواهی آیه ، حضرت علی علیه السلام نفس رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم است 56
- به گواهی روایات، حضرت علی علیه السلام نفس رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم است 61
- دلالت آیه بر افضلیت و امامت امیرالمؤمنین علیه السلام 64
- اعتراف علمای اهل سنت به دلالت آیه بر افضلیت امیر مومنان علیه السلام 66
- پاسخ به شبهات علمای اهل سنت 69
- اشاره 71
- فصل دوم: امامت حضرت علی علیه السلام در حدیث 71
- اشاره 72
- یکم: حدیث منزلت 72
- پاسخ به مهمترین شبهات در مورد حدیث منزلت 74
- اشاره 93
- دوم: حدیث ولایت 93
- «ولی» به معنای «ولی امر» در کلام ابوبکر و عمر 95
- دلالت حدیث ولایت بر خلافت و ولایت امر 96
- سوم: حدیث اولویت 97
- چهارم: حدیث امامت 99
- اشاره 105
- پنجم: حدیث اطاعت 105
- دلالت حدیث بر ولی امر بودن امیرالمومنین علیه السلام 107
- ششم: حدیث جدایی 108
- اشاره 108
- دلالت حدیث بر خلافت امیرالمومنین علیه السلام 110
- اشاره 111
- روایت یکم: 111
- هفتم: احادیث خلافت 111
- روایت سوم: 112
- اشاره 112
- روایت دوم: 112
- یکم: خلیفتی فی اهلی 113
- دوم: أخی و وصیی وخلیفتی فیکم فاسمعوا له وأطیعوا 116
- سوم: أخی وصاحبی ووارثی ووزیری 122
- هشتم: احادیث وصایت 125
- وصی و وصیت در احادیث رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم 125
- اشاره 125
- وصایت امیرالمومنین علیه السلام در حدیث صحیحین 143
- وصی از زبان اهل بیت علیهم السلام 149
- وصی در کتاب های لغت اهل سنت 151
- وصی در اشعار صحابه 152
- نخست: از ابن عباس با پنج طریق 157
- نهم: حدیث اختیار 157
- اشاره 157
- سوم: از ابو ایوب انصاری با دو سند 159
- دوم: ابو هریره 159
- چهارم: علی الهلالی 160
- پنجم: ابو سعید خدری 161
- دهم: حدیث غدیر 162
- اشاره 162
- اسناد حدیث غدیر 163
- یکم: شمس الدین ذهبی 164
- اشاره 164
- اقرار علمای عامه به تواتر حدیث غدیر 164
- دوم: ابن حجر عسقلانی 165
- سوم: جلال الدین سیوطی 165
- ششم: محمد بن اسماعیل الامیر الصنعانی 166
- چهارم: ابن حجر هیثمی مکی 166
- پنجم: محمد بن جعفر الکتانی 166
- هفتم: محمد ناصر الدین ألبانی 167
- هشتم: شعیب الأرنؤوط 168
- مولی به معنی اولی به نفس و ولی امر 169
- اشاره 169
- الف) مولی به معنای «اولی» از دیدگاه علمای لغت 169
- ب) مولی به معنای «اولی» از دیدگاه مفسرین 172
- ج) مولی به معنای «اولی» در کلام رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم 173
- د) نگاهی منطقی به معنای مولی در غدیر 175
- شواهدی محکم بر اراده ی ولایت از حدیث غدیر 177
- شاهد اول: اهتمام حضرت رسول (ص) به حدیث غدیر 177
- شاهد دوم: نزول آیه ی ابلاغ قبل از قضیه غدیر 183
- شاهد سوم : خبر از نزدیکی رحلت 194
- شاهد چهارم: مقارنه ولایت رسول خدا (ص) و امیر مؤمنان علیه السلام 195
- شاهد پنجم: حدیث ثقلین در سیاق حدیث غدیر 197
- شاهد ششم: دعای پس از حدیث غدیر 198
- شاهد هفتم: تبریک و تهنیت مردم به امیر مؤمنان علیه السلام 201
- شاهد هشتم: نزول آیه اکمال بعد از قضیه غدیر 211
- اشاره 211
- اعتراف ناخواسته ی علمای عامه بر نزول آیه ی اکمال در غدیر خم 213
- وفات پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم 81 یا 82 روز بعد از نزول آیه ی اکمال 215
- وفات پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم در روز 12 ربیع الاول 218
- پاسخ به شبهات پیرامون آیه ی اکمال 219
- شاهد نهم: استدلال امیر مؤمنان علیه السلام به حدیث غدیر 228
- یکم: استدلال در زمان پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم 228
- اشاره 228
- دوم: استدلال در زمانی که در خلافتشان نزاع شد 230
- یکم: گروهی از انصار که ابو ایوب انصاری صحابی در میانشان بود 234
- اشاره 234
- شاهد دهم: فهم صحابه از حدیث غدیر 234
- دوم: عبد الله بن عباس 235
- سوم: طلحه بن عبید الله 237
- چهارم: حسّان بن ثابت (شاعر) 239
- ششم و هفتم: عمر و ابوبکر 240
- پنجم: ابو طفیل عامر بن واثله 240
- اعتراف علمای اهل سنت به دلالت حدیث غدیر بر ولایت 241
- اشاره 241
- یکم: ابو حامد غزالی متوفای حدود 505 ه_ 241
- دوم: محمد بن طلحه شافعی متوفای 652 ه_ 242
- سوم: سبط بن جوزی حنفی متوفای 654 ه_ 243
- چهارم: محمد بن یوسف گنجی شافعی متوفای 658 ه_ 245
- پاسخ به شبهه ی شکایت لشکر یمن 247
- اشاره 247
- مرتبه اول : برای دعوت اهل یمن به اسلام 247
- مرتبه دوم : برای انجام قضاوت 253
- مرتبه سوم: برای جمع آوری اموال و زکات 254
- نتیجه گیری و جواب 261
- اعتراف علامه شبلی نعمانی 264
- پاسخ به شبهه چرایی عدم طرح حدیث غدیر در مکه 266
- فصل سوم: امامت امیرالمومنین علیه السلام در پرتو عصمت 270
- اشاره 270
- مقدمه اول: ضرورت وجود معصوم بعد از پیامبر (ص) در قرآن 271
- مقدمه دوم (1): امکان وقوع عصمت در غیر انبیا از نظر عامه 273
- مقدمه دوم (2): اعتقاد علمای عامه به عصمت صحابه 274
- نصوص دالّ بر عصمت امیر مؤمنان علیه السلام 277
- اشاره 277
- حدیث یکم: علی مع الحق والحق مع علی 278
- حدیث دوم: من اطاع علیا فقد اطاعنی 282
- حدیث سوم: من فارق علیا فقد فارقنی 283
- حدیث چهارم: اللَّهُمَّ وَالِ مَنْ وَالاهُ، وَعَادِ مَنْ عَادَاهُ، وَانْصُرْ مَنْ نَصَرَهُ، وَاخْذُلْ مَنْ خَذَلَهُ 284
- حدیث پنجم: إنِّی تَارِکٌ فِیکُمُ اَلثَّقَلَیْنِ کِتَابَ اَللَّهِ وَ عِتْرَتِی مَا إِنْ تَمَسَّکْتُمْ بِهِمَا لَنْ تَضِلُّوا بَعْدِی أَبَداً 285
- آیه ی تطهیر: إِنَّمَا یرِیدُ اللَّهُ لِیذْهِبَ عَنکمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیتِ وَیطَهِّرَکمْ تَطْهِیرًا 289
- تشریح نکات آیه 289
- اشاره 289
- طرح یک شبهه و پاسخ آن 295
- برداشت عصمت از آیه در حدیث نبوی 296
- نزول آیه ی تطهیر در حق پنج تن آل عبا علیهم السلام 298
- اعتراف علمای عامه به نزول خاصه آیه ی تطهیر در حق پنج تن آل عبا 304
- چند نکته پیرامون دخالت سیاق در آیه ی تطهیر 309
- اهل البیت در آیه ی (وَأْمُرْ أَهْلَک بِالصَّلَاهِ) 316
- البیت در حدیث سد الابواب 320
- فصل چهارم: غصب خلافت 324
- اشاره 324
- پیشگویی پیامبر (ص) از خیانت به امیرالمومنین علیه السلام 325
- یاد آوری حق امیرالمومنین علیه السلام در سقیفه و بعد از آن 331
- اشاره ی امیر المومنین علیه السلام به غصب خلافت در شورای شش نفره 335
- اشاره 337
- شبهه: چرا امام علی علیه السلام قیام نکردند تا حقشان را پس بگیرند؟ 337
- اشاره 337
- دلیل قرآنی 337
- دوم: اقتدا به سیره ی حضرت هارون علیه السلام 338
- یکم: اقتدا به سیره ی حضرت موسی علیه السلام 338
- سوم: اقتدا به داستان قضاوت حضرت سلیمان علیه السلام 340
- دستور صبر به امیر المومنین علیه السلام 342
- دلیل نبوی 342
- اشاره 342
- دستور صبر به جناب حذیفه بن یمان 343
- دستور صبر به جناب ابوذر 344
- علت عدم قیام در کلام علوی 349
- فهرست منابع و مآخذ 352
هشتم: احادیث وصایت
اشاره
در کتب اهل سنت به نقل از 16 صحابی به صورت مرفوع (حدیث نبوی) و با اسناد متعدد وصایت امیرالمومنین علیه السلام مطرح شده و علاوه بر آن، از حدود 15 نفر از صحابه نیز اشعاری درباره ی وصایت آن حضرت نقل شده است.
آنقدر وصایت امیرالمومنین علیه السلام مشهور بوده که در کتب لغت اهل سنت نیز وارد شده است و تا جایی پیش رفته بود که طبق روایت بخاری و مسلم در صحیحشان، تعدادی از صحابه یا تابعین، وصایت امیرالمومنین علیه السلام را در نزد عایشه مطرح کردند !
وصی و وصیت در احادیث رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم
اصطلاح وصی و وصیت برای امیر المؤمنین علیه السلام با الفاظ متعدد و با طرق و سند های فراوان در احادیث پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلم بیان گردیده است که در مناسبت های مختلف ایراد گشته و از سوی شانزده نفر از صحابه که در ذیل نام هایشان را می آوریم، نقل شده است.
نکته ی مهمی که باید مد نظر قرار داد، این است که جرح و تعدیل راویان در نزد اهل سنت ، اکثرا با روایاتی که نقل کرده اند صورت می گیرد. اگر روایاتی موافق عقاید اختصاصی شیعه نقل کرده باشند، متهم به دروغگویی ، جعل حدیث و... می شوند و حداقل منکر الحدیث می شوند!
برای نمونه می توان آقای «عبد النور بن عبدالله المسمعی» را مثال زد که ابن حبان توثیقش کرده، ولی عُقیلی، ذهبی و ابن حجر عسقلانی (از بزرگان علم رجال اهل سنت) او را به خاطر نقل روایتی در فضیلت امیر المومنین و حضرت زهرا علیهما السلام کذاب دانسته اند و نکته ی مهمتر اینکه ابن حجر از توثیق این راوی توسط ابن حبان تعجب کرده و آن را حمل بر ناآگاهی او از روایتش در فضیلت امیرالمومنین و حضرت زهرا سلام الله علیها کرده است (؛ یعنی اگر ابن حبان نیز از آن روایت مطلع می بود، این راوی را تضعیف می کرد)! (1)
1- لسان المیزان ج 4 ص 77 «عبد النور بن عبد الله المسمعی عن شعبه کذاب وقال العقیلی کان یغلو فی الرفض ووضع هذا عن شعبه عن عمرو بن مره عن أبیه عن إبراهیم عن مسروق عن عبد الله رضی الله عنه قال قال لنا رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم فی غزوه تبوک ان الله أمرنی ان ازوج فاطمه من علی ففعلت فقال لی جبرائیل ان الله قد بنی جنه من لؤلؤ وسرد حدیثا طویلا قلت رواه إسماعیل بن بنت السدی عن بشر بن الولید الهاشمی عنه انتهی ولفط العقیلی لا یقیم الحدیث ولیس من أهله والحدیث موضوع ولا أصل له وقد ذکره بن حبان فی الثقات ... وکان بن حبان ما اطلع علی هذا الحدیث الذی له عن شعبه فإنه موضوع ورجاله من شعبه فصاعدا رجال الصحیح فینظر من دون عبد النور واما جزم الذهبی بأنه هو الذی وضع هذا موهما انه کلام العقیلی ففیه ما فیه.» ترجمه: «عبد النور بن عبد الله المسمعی از شعبه روایت نقل کرده و کذاب است. عقیلی گفته: در رفض زیاده روی می کرد و این حدیث را از شعبه با سندش از رسول خدا (ص) جعل کرده است که در جنگ تبوک فرمود: خداوند مرا دستور داد تا فاطمه (س) را به ازدواج علی (ع) در بیاورم؛ پس من نیز چنین کردم ... و حدیث ، جعلی است و اصلی ندارد و ابن حبان نام او را در زمره ی ثقات ذکر کرده است ... و گویا ابن حبان از این حدیثش که از شعبه نقل کرده، بی اطلاع بوده است [و الّا توثیقش نمی کرد]؛ چرا که جعلی است و رجالش از شعبه و بعد از آن، رجال صحیح بخاری هستند به غیر از عبد النور. و ذهبی نیز به این یقین رسیده که این شخص این حدیث را جعل کرده است ... .»