امتداد رسالت: اثبات امامت و خلافت امیرالمومنین علیه السلام از قرآن و سنت طبق منابع معتبر اهل سنت صفحه 35
- مقدمه 1
- پیشگفتار 3
- اشاره 5
- فصل اول: امامت حضرت علی علیه السلام در قرآن 5
- اشاره 6
- یکم: آیه ی هدایت 6
- بررسی آیه بدون توجه به روایات شأن نزول 6
- طبق روایات معتبر، هادی مردی از بنی هاشم است 8
- روایات نزول آیه در حق امیرالمومنین علیه السلام 10
- بررسی آیه بدون توجه به روایات شأن نزول 15
- دوم: مفرد بودن کلمه ی ولی 15
- راویان از طبقه ی صحابه 18
- روایات نزول آیه در حق امیر المومنین علیه السلام 18
- راویان از طبقه ی تابعین 30
- تأیید اعتبار روایات توسط علمای عامه 35
- اجماع علمای عامه بر نزول آیه ی ولایت در حق علی علیه السلام 41
- اعتراف ابن عثیمین به دلالت آیه ی ولایت بر امامت 42
- بحثی در معنای ولایت 43
- شبهه ی اول: به سیاق آیه ی 51 مائده که از دوستی با یهود و نصاری نهی می کند ، آیه ی 55 نیز در مورد دوستی است 46
- پاسخ به مهمترین شبهات در مورد آیه ی ولایت 46
- اشاره 46
- شبهه ی دوم: رکوع در آیه ی ولایت به معنای خضوع است 47
- شبهه ی سوم: با فقیر بودن حضرت علی علیه السلام ، زکات ممکن نبوده است 48
- شبهه ی چهارم: حصر ولایت به امیرالمومنین علیه السلام ، ولایت دیگر ائمه علیهم السلام را نفی می کند 49
- اشاره 51
- سوم: آیه ی مباهله 51
- اعتراف ابن تیمیه و قنوچی به دلالت آیه بر فضیلت اهل بیت علیهم السلام 55
- به گواهی آیه ، حضرت علی علیه السلام نفس رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم است 56
- به گواهی روایات، حضرت علی علیه السلام نفس رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم است 61
- دلالت آیه بر افضلیت و امامت امیرالمؤمنین علیه السلام 64
- اعتراف علمای اهل سنت به دلالت آیه بر افضلیت امیر مومنان علیه السلام 66
- پاسخ به شبهات علمای اهل سنت 69
- اشاره 71
- فصل دوم: امامت حضرت علی علیه السلام در حدیث 71
- اشاره 72
- یکم: حدیث منزلت 72
- پاسخ به مهمترین شبهات در مورد حدیث منزلت 74
- دوم: حدیث ولایت 93
- اشاره 93
- «ولی» به معنای «ولی امر» در کلام ابوبکر و عمر 95
- دلالت حدیث ولایت بر خلافت و ولایت امر 96
- سوم: حدیث اولویت 97
- چهارم: حدیث امامت 99
- اشاره 105
- پنجم: حدیث اطاعت 105
- دلالت حدیث بر ولی امر بودن امیرالمومنین علیه السلام 107
- ششم: حدیث جدایی 108
- اشاره 108
- دلالت حدیث بر خلافت امیرالمومنین علیه السلام 110
- روایت یکم: 111
- هفتم: احادیث خلافت 111
- اشاره 111
- روایت دوم: 112
- اشاره 112
- روایت سوم: 112
- یکم: خلیفتی فی اهلی 113
- دوم: أخی و وصیی وخلیفتی فیکم فاسمعوا له وأطیعوا 116
- سوم: أخی وصاحبی ووارثی ووزیری 122
- هشتم: احادیث وصایت 125
- اشاره 125
- وصی و وصیت در احادیث رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم 125
- وصایت امیرالمومنین علیه السلام در حدیث صحیحین 143
- وصی از زبان اهل بیت علیهم السلام 149
- وصی در کتاب های لغت اهل سنت 151
- وصی در اشعار صحابه 152
- اشاره 157
- نهم: حدیث اختیار 157
- نخست: از ابن عباس با پنج طریق 157
- سوم: از ابو ایوب انصاری با دو سند 159
- دوم: ابو هریره 159
- چهارم: علی الهلالی 160
- پنجم: ابو سعید خدری 161
- اشاره 162
- دهم: حدیث غدیر 162
- اسناد حدیث غدیر 163
- یکم: شمس الدین ذهبی 164
- اشاره 164
- اقرار علمای عامه به تواتر حدیث غدیر 164
- دوم: ابن حجر عسقلانی 165
- سوم: جلال الدین سیوطی 165
- ششم: محمد بن اسماعیل الامیر الصنعانی 166
- چهارم: ابن حجر هیثمی مکی 166
- پنجم: محمد بن جعفر الکتانی 166
- هفتم: محمد ناصر الدین ألبانی 167
- هشتم: شعیب الأرنؤوط 168
- مولی به معنی اولی به نفس و ولی امر 169
- اشاره 169
- الف) مولی به معنای «اولی» از دیدگاه علمای لغت 169
- ب) مولی به معنای «اولی» از دیدگاه مفسرین 172
- ج) مولی به معنای «اولی» در کلام رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم 173
- د) نگاهی منطقی به معنای مولی در غدیر 175
- شواهدی محکم بر اراده ی ولایت از حدیث غدیر 177
- شاهد اول: اهتمام حضرت رسول (ص) به حدیث غدیر 177
- شاهد دوم: نزول آیه ی ابلاغ قبل از قضیه غدیر 183
- شاهد سوم : خبر از نزدیکی رحلت 194
- شاهد چهارم: مقارنه ولایت رسول خدا (ص) و امیر مؤمنان علیه السلام 195
- شاهد پنجم: حدیث ثقلین در سیاق حدیث غدیر 197
- شاهد ششم: دعای پس از حدیث غدیر 198
- شاهد هفتم: تبریک و تهنیت مردم به امیر مؤمنان علیه السلام 201
- شاهد هشتم: نزول آیه اکمال بعد از قضیه غدیر 211
- اشاره 211
- اعتراف ناخواسته ی علمای عامه بر نزول آیه ی اکمال در غدیر خم 213
- وفات پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم 81 یا 82 روز بعد از نزول آیه ی اکمال 215
- وفات پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم در روز 12 ربیع الاول 218
- پاسخ به شبهات پیرامون آیه ی اکمال 219
- شاهد نهم: استدلال امیر مؤمنان علیه السلام به حدیث غدیر 228
- اشاره 228
- یکم: استدلال در زمان پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم 228
- دوم: استدلال در زمانی که در خلافتشان نزاع شد 230
- شاهد دهم: فهم صحابه از حدیث غدیر 234
- یکم: گروهی از انصار که ابو ایوب انصاری صحابی در میانشان بود 234
- اشاره 234
- دوم: عبد الله بن عباس 235
- سوم: طلحه بن عبید الله 237
- چهارم: حسّان بن ثابت (شاعر) 239
- پنجم: ابو طفیل عامر بن واثله 240
- ششم و هفتم: عمر و ابوبکر 240
- اشاره 241
- یکم: ابو حامد غزالی متوفای حدود 505 ه_ 241
- اعتراف علمای اهل سنت به دلالت حدیث غدیر بر ولایت 241
- دوم: محمد بن طلحه شافعی متوفای 652 ه_ 242
- سوم: سبط بن جوزی حنفی متوفای 654 ه_ 243
- چهارم: محمد بن یوسف گنجی شافعی متوفای 658 ه_ 245
- اشاره 247
- مرتبه اول : برای دعوت اهل یمن به اسلام 247
- پاسخ به شبهه ی شکایت لشکر یمن 247
- مرتبه دوم : برای انجام قضاوت 253
- مرتبه سوم: برای جمع آوری اموال و زکات 254
- نتیجه گیری و جواب 261
- اعتراف علامه شبلی نعمانی 264
- پاسخ به شبهه چرایی عدم طرح حدیث غدیر در مکه 266
- فصل سوم: امامت امیرالمومنین علیه السلام در پرتو عصمت 270
- اشاره 270
- مقدمه اول: ضرورت وجود معصوم بعد از پیامبر (ص) در قرآن 271
- مقدمه دوم (1): امکان وقوع عصمت در غیر انبیا از نظر عامه 273
- مقدمه دوم (2): اعتقاد علمای عامه به عصمت صحابه 274
- نصوص دالّ بر عصمت امیر مؤمنان علیه السلام 277
- اشاره 277
- حدیث یکم: علی مع الحق والحق مع علی 278
- حدیث دوم: من اطاع علیا فقد اطاعنی 282
- حدیث سوم: من فارق علیا فقد فارقنی 283
- حدیث چهارم: اللَّهُمَّ وَالِ مَنْ وَالاهُ، وَعَادِ مَنْ عَادَاهُ، وَانْصُرْ مَنْ نَصَرَهُ، وَاخْذُلْ مَنْ خَذَلَهُ 284
- حدیث پنجم: إنِّی تَارِکٌ فِیکُمُ اَلثَّقَلَیْنِ کِتَابَ اَللَّهِ وَ عِتْرَتِی مَا إِنْ تَمَسَّکْتُمْ بِهِمَا لَنْ تَضِلُّوا بَعْدِی أَبَداً 285
- تشریح نکات آیه 289
- آیه ی تطهیر: إِنَّمَا یرِیدُ اللَّهُ لِیذْهِبَ عَنکمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیتِ وَیطَهِّرَکمْ تَطْهِیرًا 289
- اشاره 289
- طرح یک شبهه و پاسخ آن 295
- برداشت عصمت از آیه در حدیث نبوی 296
- نزول آیه ی تطهیر در حق پنج تن آل عبا علیهم السلام 298
- اعتراف علمای عامه به نزول خاصه آیه ی تطهیر در حق پنج تن آل عبا 304
- چند نکته پیرامون دخالت سیاق در آیه ی تطهیر 309
- اهل البیت در آیه ی (وَأْمُرْ أَهْلَک بِالصَّلَاهِ) 316
- البیت در حدیث سد الابواب 320
- اشاره 324
- فصل چهارم: غصب خلافت 324
- پیشگویی پیامبر (ص) از خیانت به امیرالمومنین علیه السلام 325
- یاد آوری حق امیرالمومنین علیه السلام در سقیفه و بعد از آن 331
- اشاره ی امیر المومنین علیه السلام به غصب خلافت در شورای شش نفره 335
- اشاره 337
- شبهه: چرا امام علی علیه السلام قیام نکردند تا حقشان را پس بگیرند؟ 337
- اشاره 337
- دلیل قرآنی 337
- یکم: اقتدا به سیره ی حضرت موسی علیه السلام 338
- دوم: اقتدا به سیره ی حضرت هارون علیه السلام 338
- سوم: اقتدا به داستان قضاوت حضرت سلیمان علیه السلام 340
- دستور صبر به امیر المومنین علیه السلام 342
- دلیل نبوی 342
- اشاره 342
- دستور صبر به جناب حذیفه بن یمان 343
- دستور صبر به جناب ابوذر 344
- علت عدم قیام در کلام علوی 349
- فهرست منابع و مآخذ 352
تأیید اعتبار روایات توسط علمای عامه
تعدادی از علمای اهل سنت، بعضی ها به طور ضمنی، بعضی ها به طور صریح و بعضی ها هم به طور ناخواسته، نزول آیه ی ولایت در حق امیرالمومنین علیه السلام را تأیید کرده اند.
یکم: ابوبکر جصاص
«این فرمایش خداوند که : ( و زکات می دهند در حالی که در رکوع هستند ) دلالت می کند بر اینکه صدقه ی غیر واجب ، زکات نامیده می شود ؛ زیرا علی علیه السلام انگشترش را به عنوان صدقه ی غیر واجب بخشید.»(1)
دوم: عبد المنعم بن الفَرَس
ابن فَرَس که ذهبی از او با عناوینی چون «الشیخ الإمام شیخ المالکیه» یاد می کند(2)، می نویسد:
«و این فرمایش خداوند که : (و زکات می دهند در حالی که در رکوع هستند) ابن الفرس گفته است: این آیه دلالت می کند بر اینکه عمل کم در نماز ، آن را باطل نمی کند ؛ زیرا سبب نزول این آیه این است که علی علیه السلام انگشترش را صدقه داد در حالی که در رکوع بود . این روایت را طبرانی در المعجم الأوسط نقل کرده و گفته است: و در آن دلیل است بر اینکه صدقه ی مستحبی ، زکات نامیده می شود.»(3)
سوم: مکی بن ابی طالب القیسی
«سخن خداوند (و هم راکعون ) مبتدا و خبر است در محل حال از ضمیر در یؤتون ؛ یعنی عطا می کند آنچه آن ها را نزد خداوند پاک می گرداند در حال رکوعشان ؛ یعنی در حالی که در نماز هستند و واو ، واو حالیه
1- أحکام القرآن للجصاص ج 4 ص 102 وقوله تعالی ( ویؤتون الزکاه وهم راکعون ) یدل علی أن صدقه التطوع تسمی زکاه لأن علیا تصدق بخاتمه تطوعا
2- سیر أعلام النبلاء ج 21 ص 364 ابن الفرس : الشیخ الإمام شیخ المالکیه بغرناطه فی زمانه أبو محمد بن الفرس واسمه عبد المنعم
3- الإکلیل فی استنباط التنزیل للسیوطی ، ج 1 ص 113 سایت شامله ؛ قوله تعالی: {وَیؤْتُونَ الزَّکاهَ وَهُمْ رَاکعُونَ}. قال ابن الفرس: هذه الآیه تدل علی أن العمل القلیل فی الصلاه لا یبطلها لأن سبب نزولها أن علیاّ تصدق بخاتمه وهو راکع أخرجه الطبرانی فی الأوسط، قال وفیها دلیل علی أن صدقه النفل تسمی زکاه