- سخن مجمع 1
- اشاره 5
- مقدّمه 5
- حال نگاه بیندازید و ببینید: 9
- پیشگفتار 13
- مبحث اوّل: اعتراف علمای اهل سنّت به ولادت امام مهدی(عج) 21
- اشاره 21
- 1- ابن اثیر جزری عزّالدین (متوفّای 630 ه -.ق.). 22
- 2- ابن خلکان (متوفّای 681 ه -.ق.). 22
- 3- الذهبی (متوفّای 748 ه - .ق.). 24
- 4- ابن الوردی (متوفّای 749 ه -.ق.). 25
- 6- شبراوی شافعی (متوفّای 1171 ه -.ق.). 26
- 5- احمد بن حجر هیتمی شافعی (متوفّای 974 ه -.ق.). 26
- 8- خیرالدین زرکلی (متوفّای 1396 ه - .ق.). 27
- 7- مؤمن بن حسن شبلنجی (متوفّای 1308 ه - .ق.). 27
- مبحث دوّم: نام و نسب امام مهدی(عج) 29
- 1- حضرت مهدی(عج)، کنانی، قریشی و هاشمی 29
- اشاره 29
- 2- مهدی(عج) از فرزندان عبدالمطّلب 30
- 3- مهدی(عج) از فرزندان ابوطالب 30
- 4- مهدی(عج) از اهل بیت 31
- 5- مهدی(عج) از فرزندان رسول خدا(صلی الله علیه و آله) 33
- 6- مهدی(عج) از فرزندان فاطمه 33
- 7- مهدی(عج) از فرزندان حسین(علیه السلام) 34
- مفسّر معروف، ابن خشاب نقل کرده است: 36
- 8- اسم مادر امام مهدی(عج) و مهدی از فرزندان امام صادق(علیه السلام) 36
- 10- اسم پدر امام مهدی(عج) 37
- 9- مهدی(عج) از فرزندان امام رضا(علیه السلام) 37
- مبحث سوّم: صفات امام مهدی(عج) 39
- مبحث چهارم:مقام مهدی(عج) در پیشگاه خداوند 45
- مبحث پنجم: مهدی(عج) خلیفه الهی و آخرین امام 47
- مبحث ششم: عیسی(علیه السلام) به مهدی(عج) اقتدا می کند 51
- مبحث هفتم: پرچم امام مهدی(عج) 55
- مبحث هشتم: بذل و بخشش امام مهدی(عج) 57
- مبحث نهم:معجزات امام مهدی(عج) 61
- چکیدۀ بحث 63
ص:38
1- (1) - سنن ابن ماجه: 2/ 1368، ح 4087، باب خروج مهدی(عج)؛ مستدرک حاکم: 3/ 211؛ جمع الجوامعلإ سیوطی: 1/ 851.
گفت: ای سیف! این ندا حق است و اگر بیاید، ما اوّلین کسانی هستیم که آن را اجابت می کنیم، امّا این ندا به سوی یکی از پسر عموهای ماست.
عرض کردم: مردی از فرزندان فاطمه؟
گفت: آری، ای سیف! اگر من این حدیث را از ابوجعفر، محمّد بن علی (امام باقر(علیه السلام) نشنیده بودم و تمام اهل زمین آن را روایت می کردند، آن را قبول نمی کردم، امّا من آن را از محمّد بن علی شنیده ام». (1)
4- مهدی(عج) از اهل بیت
از ابوسعید خدری روایت شده است:
«رسول خدا(صلی الله علیه و آله) فرمود: قیامت برپا نمی شود تا زمین پر از ظلم و جور شود، آنگاه مردی از عترت، یا اهل بیت من ظهور می کند که زمین را پر از قسط و عدل می کند، پس از آن که پر از ظلم و جور شده باشد». (2)