- سخن مجمع 1
- اشاره 19
- اجتهاد بعضی از صحابه 23
- جسارت بزرگ 33
- اشاره 39
- شرایط مرجعیّت 42
- نصوص نبوی در مسألۀ جانشینی پیامبر(صلی الله علیه و آله) 55
- نصوص دیگری از پیامبر اکرم(علیهما السلام) (بر جانشینی علی (علیه السلام) 61
- انجام تبلیغ به جای رسول خدا(علیهما السلام) 63
- تاجگذاری علی(علیه السلام) توسط پیامبر (صلی الله علیه و آله) 67
- شایستگیهای امام علی(علیه السلام) برای مرجعیّت 69
- اشاره 69
- علی(علیه السلام) عالم ترین فرد امّت 71
- علی(علیه السلام) شجاعترین فرد امّت 75
- علی(علیه السلام) در نبرد بدر 76
- علی(علیه السلام) در نبرد احد 76
- علی(علیه السلام) در نبرد خندق 77
- علی(علیه السلام) در نبرد خیبر 82
- علی(علیه السلام) در نبرد حنین 86
- اقدامات معارضان علی(علیه السلام) 97
- اشاره 103
- هنگام بیعت با علی(علیه السلام) 127
- انحرافی دوباره 129
- اشاره 149
- فرقه های اسلامی و انحرافات غُلات 153
- اشاره 158
- مفهوم تشیّع 158
- الف: تشیّع به معنای عام 162
- ب: تشیّع به معنای خاص 167
- گروه های منحرف 175
- غُلُوّ و غلات 179
- اشاره 195
- موضع ائمّۀ اطهار و شیعیانشان در برابر غلات 195
- موضع امیرالمؤمنین(علیه السلام) در مقابل غلات 196
- موضع امام زین العابدین(علیه السلام) دربارۀ غلات 197
- موضعگیری امام باقر(علیه السلام) 198
- موضع امام رضا(علیه السلام) 210
- موضع امام هادی و امام عسکری(علیهما السلام) 215
- اشاره 223
- شبهۀ اصول یهودی 224
- شبهۀ اصول فارسی 229
- سبب دیگر در فارسی دانستن فرقۀ شیعه 237
- چکیدۀ بحث 239
ص:93
1- (1) - تاریخ طبری:11/3، حوادث سال هفتم هجری، غزوه خیبر؛ الکامل، ابن اثیر:219/2؛ سیره ابن هشام:334/2.
2- (2) - المستدرک علی الصحیحین:37/3؛کتاب المغازی، ذهبی در تلخیص خود، آن را صحیح دانسته و با آن موافقت کرده است.
علی(علیه السلام) در نبرد حنین
در «جنگ حنین» مسلمانان به تعداد زیاد لشکر خود، مغرور شده بودند؛ زیرا پیامبر اکرم(علیهما السلام) همراه ده هزار نفر از کسانی که در فتح مکه شرکت کرده بودند، برای جنگ خارج شده بود و دو هزار نفر نیز از مسلمانان پس از فتح با آنان بودند. با این وجود، هوازن و هم پیمانان ایشان به طور ناگهانی، حملۀ شدیدی را علیه مسلمانان شروع کردند.
مسلمانان با وجود آن که بسیار بودند، شکست خورده و فرار کردند و تنها پیامبر اکرم(علیهما السلام) همراه نُه نفر از یاران ونزدیکانش، ثابت قدم مانده بودند. تمام مسلمانان فرار کرده بودند و این نُه نفر، دور پیامبر را گرفته. عبّاس، افسار مرکب پیامبر(علیهما السلام) را گرفته بود و علی(علیه السلام) با شمشیر کشیده از جلو، آن حضرت را محافظت می کرد و بقیّه در راست و چپِ مرکب رسول خدا(علیهما السلام) از آن حضرت دفاع می کردند و این در حالی بود که مهاجرین و انصار همه فرار کرده بودند. (1)
از انس روایت شده است:
«در جنگ حنین مردم از اطراف رسول خدا(علیهما السلام) پراکنده شده و فرار کردند، مگر عبّاس بن عبدالمطّلب و ابوسفیان بن حارث، پسر