جزئیت حی علی خیرالعمل در اذان صفحه 50

ص:57

1- (1) - مجمع الزوائد: 1/ 330، به نقل از طبرانی در الکبیر و مصنف عبدالرزاق: 460/1، ح 1786؛ سنن بیهقی: 1/ 625، ح 1994؛ منتخب کنز العمّال در حاشیه المسند: 3/ 276، به نقل از ابی الشیخ در کتاب الأذان؛دلائل الصدق: 3، قسم 99/2.
2- (2) - ر. ک : موطّأ مالک: 46؛ سنن دارقطنی؛ مصنف عبدالرزاق: 1/ 475 -474، ح 1994، ش 1877، 1832،1829 ؛ منتخب کنز العمال در حاشیه المسند: 3/ 278. در این کتاب آمده است: عدّه ای از قبیل ترمذی و ابو داوود گفته اند که: این فقره بدعت است.
3- (3) - منتخب کنز العمّال در حاشیه المسند: 3/ 276؛ دلائل الصدق: 3، قسم2/ 99، به نقل از کنز العمّال: 266/4.

روایاتی که از ابی محذوره نقل شده است

الف: محمّد بن منصور در کتاب الجامع با اسناد خود از افرادی مورد اعتماد از ابی محذوره، یکی از مؤذّنان رسول خدا(صلی الله علیه و آله) نقل کرده است:

«پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) به من دستور داد که در اذان، فقرۀ:

حیّ علی خیر العمل را بگویم». (1)

ب: از عبدالعزیز بن رفیع، از ابی محذوره نقل شده است:

«نوجوانی بودم که رسول خدا(صلی الله علیه و آله) به من فرمود:

إجعل فی آخر أذانک حیّ علی خیرالعمل؛ در آخر اذانت، فقرۀ:

حیّ علی خیرالعمل را قراربده». (2)

روایتی که از ابن ابی محذوره نقل شده است

در کتاب الشفاء، از هذیل بن بلال مدائنی نقل شده است:

«از ابن ابی محذوره شنیدم که می گوید: حیّ علی خیر العمل، حیّ علی خیر العمل». (3)