مصونیت قرآن از تحریف نزد شیعه و اهل سنت صفحه 120

در قرآن را که بالمآل عقیده به کاستن و نقصان از اصل وحی نازل شده بر پیامبر صلی الله علیه و آله را به دنبال دارد، پذیرفته اند.

حاصل کلام در اقسام تحریف

بعد از روشن شدن مفهوم تحریف از نظر لغت و اصطلاح و اقسام آن، در یک بررسی دقیق جهت تنقیح موضوع بحث و محل نزاع از اقسام تحریف، می توان چنین نتیجه گیری نمود که اولاً، تحریف به زیاده درحروف، کلمات، آیات و سوره های قرآن و وحی الهی که بر پیامبر صلی الله علیه و آله نازل شده به اتفاق و اجماع تمام مسلمان ها رخ نداده، چه آن که بطلان و فساد زیاد شدن بر قرآن یک امر ضروری است؛

ثانیاً، تحریف در قرائت به عقیده علما و محققان شیعه در آیات قرآن صورت گرفته، به خاطر آن که قرائت های هفت گانه یا ده گانه مبتنی بر اعمال سلیقه و اجتهادات ظنّی قُرّا بوده و نیز به صورت خبر واحد است نه متواتر، هرچند خواندن هریک از قرائت ها در نماز که در زمان معصومان علیهم السلام معروف بوده کفایت می کند؛

ثالثاً، اکثر علمای اهل سنت به نسخ تلاوت در قرآن عقیده دارند؛ یعنی پاره ای از آیات در قرآن ثبت نگردیده و از آن ساقط شده است. این گونه آیات را آیات نسخ شده می نامند، و به عقیده آنها روایاتی دلالت دارند بر این که تلاوت قسمتی از آیات قرآن نسخ گردیده است. به نظر می رسد لازمه این گفتار التزام به تحریف قرآن است؛ زیرا مدعی نسخ تلاوت در قرآن، هم باید با دلیل قطعی وقوع نسخ تلاوت را اثبات کند و هم باید برهان قطعی بیاورد که آیات منسوخ التلاوه از قرآن برداشته شده اند، کدام آیات هستند؟ اما مدّعی برای هیچ کدام دلیل ندارد. تنها دلیلش اخبار آحاد متزلزل است که مورد استناد قرار گرفته است، در حالی که به عقیده تمام علمای اهل سنت قرآن با خبر واحد قابل نسخ نمی باشد؛(1)

رابعاً، تحریف به نقصان و کاستی به این که از قرآن منزل بر پیامبر صلی الله علیه و آله ، در هنگام تدوین یا زمان های بعد، عمداً یا نسیاناً، چیزی حذف و یا از بین رفته باشد، شدیداً مورد نفی و انکار شیعه بوده، بر این باور است حتی یک حرف از قرآن موجود ساقط و کم نشده