مصونیت قرآن از تحریف نزد شیعه و اهل سنت صفحه 139

پاسخ از اتهامات ناروا به فیض

پاسخ نگارنده نسبت به بخش دوم نقل کلام فیض این است که اصل این گفتار در تفسیر صافی، درست ضد آن چیزی است که این نویسنده استفاده و نقل کرده است؛ زیرا فیض کاشانی در مقدمه کتاب صافی در مقام جواب از اخبار تحریف، با طرح یک اشکال مهم و مشترک نسبت به تمام آن اخبار، آن روایات را رد و نظریه و رأی خود را که عدم تحریف قرآن است تثبیت کرده، این چنین می نویسد:

و یرد علی هذا کله اشکال و هو انه علی هذا التقدیر لم یبق لنا اعتماد علی شیءٍ من القرآن، علی هذا یحتمل کل آیه منه ان یکون محرفا مغیرا...؛

به نظر من فیض ایراد وارد، مهم و مشترک تمام این روایات، آن است که اگر چنانچه این اخبار قابل اعتماد و اعتبار باشند، دیگر هیچ اطمینانی به آیات قرآن نمی توان کرد؛ زیرا در هر آیه ای احتمال تحریف و تغییر وجود دارد.(1)

روشن شد که نویسنده اهل سنت، بخشی از گفتار و کلمات فیض؛ یعنی عبارت «یرد علی هذا کله اشکال و هو انه علی هذا التقدیر» را حذف و ساقط کرده، و اشکال و ایرادی که این محدث بزرگ با عبارت «لم یبق لنا اعتماد علی شیء...»، به عنوان رد بر اخبار تحریف ذکر نموده را به عنوان نتیجه نظریه فیض از روایات تحریف تلقی نموده است. به سخن دیگر، اشکالی که فیض آن را بهترین دلیل بر نفی تحریف از آیات قرآن قرار داده، این نویسنده مغرض، آن را به عنوان دلیل بر تحریف قرآن آورده است.

پاسخ نگارنده نسبت به بخش اول نقل کلام فیض، آن است که مراد و مقصود فیض کاشانی از روایاتی که دلالت می کنند آن قرآنی که بر حضرت محمد صلی الله علیه و آله با تمام خصوصیات نازل شده، فعلاً موجود نیست و یا بعضی از اسامی اهل بیت علیهم السلام ؛ مانند علی علیه السلام و آل محمد صلی الله علیه و آله از آن حذف شده، یا اسامی منافقان در آن نیامده، به قرینه «کما انزل» اشاره به مصحف علی علیه السلام است؛ چرا که آن حضرت همه قرآن را به ترتیب نزول تدوین نموده و مصحف وی در بردارنده تنزیل و تاویل قرآن بوده است.