مصونیت قرآن از تحریف نزد شیعه و اهل سنت صفحه 140

نه این که هدف این محقق شهیر ازطرح این گونه اخبار، استفاده تحریف لفظی قرآن باشد، بلکه با تصریح کلام خود وی، این گونه روایات بر تحریف معنوی قرآن دلالت می کنند، همان گونه که در رساله دیگرش می نویسد:

به نظر می رسد منظور امامان:از تحریف، تغییر و حذف قرآن در این روایات، تحریف و دگرگونی در معنا و تفسیر قرآن است نه در الفاظ و کلمات؛ یعنی آیات قرآن را تفسیر به رأی و سوء تاویل نموده و بر خلاف معنای واقعی حمل کردند.(1)

14. شیخ حرعاملی ونفی تحریف (متوفای 1104 ه- .ق)

خاتم محدثان و صاحب کتاب ارزشمند«وسائل الشیعه»، در مقاله ای که در جواب شبهات بعضی از معاصران خود به رشته تحریر در آورده، می نویسد:

هر کس که تتبع اخبار و تفحص تواریخ و آثار نموده، به علم یقینی می داند که قرآن در غایت و اعلی درجه تواتر بوده و الآف صحابه، آن را حفظ و نقل می کردند، و در عهد رسول خدا صلی الله علیه و آله مجموع و مولف بود.(2)

15. سید علی خان مدنی و نفی تحریف (متوفای 1120 ه- .ق)

سید علی خان مدنی، شارح صحیفه «سجادیه» درضمن شرح و تفسیردعای چهل و دوم، اقوال خاصه و عامه را نقل می کند. از خاصه و امامیه، انظار شیخ صدوق، امین الاسلام طبرسی و شیخ الطائفه طوسی را مبنی بر عدم وقوع زیاده و نقیصه از قرآن و مصونیت آن از هرگونه تحریف نقل می کند.

بعد می نویسد:

اما اهل سنت اخبار فراوانی را در وقوع کاستی از قرآن نقل کرده اند، سپس خود ایشان جواب می دهد: ولکن همه اهل سنت اجماع و اتفاق نظر دارند، برصحت مصاحفی که امروزه معروف و مشهور بین مسلمانان و دردسترس