مصونیت قرآن از تحریف نزد شیعه و اهل سنت صفحه 141

آنها است، و نیز اجماع دارند بر ترک نمودن آن مصحفی که مخالف مشهور است از جهت زیادی یا کاستی و یاتبدیل کلمه ای به کلمه دیگر (1).

16. صاحب مفتاح الکرامه و نفی تحریف (متوفای 1226 ه- .ق)

قال: والعاده تقضی بالتواتر فی تفاصیل القرآن من اجزائه والفاظه و حرکاته و سکناته و وضعه فی محله، لتوفر الدواعی علی نقله من المقر یکون اصلاً لجمیع الاحکام، و المنکر لابطاله لکونه معجزاً ظلا یعبا خلاف من خلاف او شک فی اعقام؛

عادت به ثبوت تفاصیل قرآن، به تواتر ( دلیل یقین آور) حکم می کند؛ یعنی این که آیات، سوره های قرآن،کلمات، حروف واعراب قرآن، نظم آیات و چیدن هر آیه در جای خودش، همه اینها با تواتر ثابت شده اند؛ زیرا انگیزه برای نقل فراوان بوده، هم برای کسانی که معتقد به قرآن بودند به لحاظ این که قرآن مرجع و منبع همه احکام خدا است و هم برای کسانی که منکر قرآن بودند، به جهت ابطال نمودن اعجاز قرآن.

بنابراین، به رأی کسی که مخالف باشد یا شک کند در این که ثبوت قرآن بدون تواتر هم ممکن است، اعتنا نمی شود(2).

17. شیخ جعفرکاشف الغطا و نفی تحریف (متوفای 1228 ه- .ق)

مرحوم کاشف الغطا بیانات ارزنده ای در این باره داشته، می گوید:

عقل به خوبی درک می کند ظاهر روایاتی که می گوید قسمتی از قرآن کاسته شده، قابل پذیرش و عمل نیست؛ به ویژه اخباری که گویای کاسته شدن یک سوم یا بخش مهمی از قرآن است؛ زیرا چنانچه این موضوع حقیقت داشت، انگیزه ها برای نقل آن بسیار فراوان بود و به حد تواتر می رسید، و دشمنان قسم خورده اسلام آن را به عنوان بهترین دستاویز و حربه برای کوبیدن اسلام و مسلمانان بکار می گرفتند.

ایشان در جای دیگر می افزاید: