مصونیت قرآن از تحریف نزد شیعه و اهل سنت صفحه 158

یکی از راویان حدیث می گوید به حضرت رضا علیه السلام عرض کردم : قربانت شوم، ما آیاتی از قرآن را از جانب شما می شنویم که آن طور که می شنویم نزد ما آن طور نیست، و نمی توانیم آن طور که از شما به ما رسیده است، آنها را بخوانیم آیا گنهکاریم؟ فرمودند: نه همان طور که آموخته اید و بلد هستید بخوانید، به زودی بیاید کسی که به شما بیاموزد. (مقصود حضرت صاحب الزمان «عج» می باشد).(1)

سند و مدلول حدیث: این روایت نیز از بحث و موضوع تحریف بیگانه است؛ زیرا ذیل حدیث که امام علیه السلام می فرماید: به زودی بیاید کسی که به شما بیاموزد، خود قرینه است بر این که مراد از «آن طور که از شما به ما رسیده» در واقع همان مصحف علی علیه السلام و خصوصیات آن مصحف می باشد. پس این روایت هم هیچ ارتباطی به تحریف قرآن ندارد، افزون بر این که از جهت سند هم ضعیف است.(2)

مرحله دوم؛ ابواب طرح این احادیث

از جمله نشانه هایی که دلالت می کند بر این که این روایات هیچ ارتباطی به تحریف لفظی قرآن ندارد و مقصود کلینی نیز همین مطلب است، نفس طرح این احادیث در ابواب مختلف با عناوین خاص است. کلینی این گونه روایات را درکافی در چهار باب طرح نموده است .

الف. «باب انه لم یجمع القرآن کلها الا الائمۀ وانهم یعلمون علمه کله»؛ باب این که قرآن را هیچ کس جز امامان معصوم جمع نکرده و آنان به تمام علوم قرآن و معارف و حقایق آن آشنایی کامل دارند. مقصود از «جمع آوری» قرآن به قرنیه ذیل آن؛ یعنی علم و آگاهی به ظاهر و باطن قرآن مخصوص ائمه است.

ب. «باب النّوادر». نوادر، احادیث شاذ و متروکی هستند که به آنها عمل نمی شود. و کلینی روایاتی که ظاهر در تحریف اند را در این باب نقل می کند؛ چون در صحت و درستی آنها تردید دارد. و در واقع به نوعی آنها را رد کرده است، همان گونه که علامه مجلسی از 28 حدیث در این باب، فقط چهار حدیث را حسن و موثق می شمارد که آنها