مصونیت قرآن از تحریف نزد شیعه و اهل سنت صفحه 376

حاصل نقد و جواب

از مطالبی که در مقام نقد و جواب این شبهه بیان شد نتیجه می گیریم که اولاً، امتیاز قرآن امیرالمؤمنین با مصاحف دیگر و قرآن موجود به خاطر دو جهت می باشد؛ یکی از حیث ترتیب سوره ها بر حسب نزول و روشن گردید که این خصوصیت هیچ ضرری به حقیقت و اصالت قرآن فعلی نزده، به هیچ وجه نمی تواند دلیل بر اثبات تحریف قرآن در دسترس مسلمانان باشد.

و جهت دیگر امتیاز مصحف علی علیه السلام بخاطر اشتمال آن قرآن است بر تأویل و یا تنزیل، محکم و متشابه، ناسخ و منسوخ، نه آن که این مطالب واقعاً جنبۀ قرآنی داشته بعنوان وحی و آیات قرآن به حساب آید.

ثانیاً، تمام روایات وارده در این باب را باید حمل بر این معنا بکنیم تا اخبار دلاتشان تمام و صحیح بشود و گرنه در غیر این صورت چون دلالت روایات دارای دو احتمال است مجمل می شوند و نه تنها مدعای قائلان به تحریف را اثبات نمی کند، بلکه بطلان و فساد آن اخبار به خاطر وجود ادله محکم و قطعی درباره عدم تحریف قرآن، مسلم و آشکار می گردد.

ثالثاً، مقصود حضرت در روایت نخست که فرمودند: هر حلال و حرامی که مسلمانان تا روز قیامت به آن محتاجند، حتی «ارش خدش» همه در نزد من محفوظ است، آن است که چون خود ایشان علیه السلام قرآن ناطق، و در واقع آئینه علم خدا و علم قرآن است؛ لذا همه احکام و فروعات را می تواند به حکم و اصل کلی که در قرآن بیان شده برگرداند، نه آن که احکامی درقرآن علی علیه السلام هست که از قرآن کنونی حذف و ساقط شده است.

4. روایات تحریف و شبهه تحریف

اشاره

چهارمین دلیل قائلان به تحریف قرآن ، وجود روایات فراوانی است که از امامان معصوم در این باب وارده شده دلالت بر تحریف قرآن می کنند.