مصونیت قرآن از تحریف نزد شیعه و اهل سنت صفحه 49

القرآن العظیم، الوافیه، الکافیه، الشافیه، الشفاء، الصلاه، الدعاء، الاساس، الشکر، الکنز، النور، السوال، تعلیم المساله، المناجاه، التفویض، الحمد الاولی و الحمد القصری، است.(1)

سبعاً من المثانی

یکی از نامهای سوره حمد که در قرآن مجید از آن توصیف شده سبعاً من المثانی است براساس روایات وارده از پیامبراکرم صلی الله علیه و آله و امامان معصوم علیهم السلام مراد از سبعا من المثانی سوره حمد است واژه سبعاً یعنی عدد هفت که ناظر به تعداد آیات این سوره می باشد و سبعاً نکره غیر موصوفه است که این تعبیر تکریم آمیز دلالت بر جلالت شان و رفعت مقام این سوره می کند و خداوند سبحان در آیه 87 سوره مبارکه حجر، سوره حمد را معادل و همتای همه قرآن قرار داده است، وَ لَقَدْ آتَیْناکَ سَبْعاً مِنَ الْمَثانی وَ الْقُرْآنَ الْعَظیم.

واژه «المثانی» به معنای اثناء و انعطافی است که همه آیات قرآن بطور عموم و سوره حمد بنحو خصوص متصف به این وصف می باشند یعنی آیات قرآن دارای گرایش و ویژگی خاصی هستند که هر کدام از آیات آن با سایر آیات تبیین و تفسیر می شوند، همچنان که امیرالمومنین امام علی علیه السلام در باره این ویژگی قرآن می فرماید: ینطق بعضه ببعض و یشهد بعضه علی بعض(2) برخی از آیات قرآن برخی دیگر را تبیین می کند و برخی ناطق و شاهد بعضی دیگر است.

وجه تسمیه و نامگذاری سوره حمد به السبع المثانی از سوی خداوند سبحان بخاطر اظهار امتنان و اعطای آن به رسول خدا صلی الله علیه و آله است و سوره حمد و قرآن عظیم دو منت و نعمت بزرگ و سنگینی از مواهب الهی عظیم می باشد که خداوند به پیامبرش بطور ویژه عنایت و اعطاء نموده است، کما این که در حدیث و سخن خود حضرت به آن تصریح شده است.