مصونیت قرآن از تحریف نزد شیعه و اهل سنت صفحه 87

آن حضرت خوابیده و آماده شده جانش را فدای پیامبر صلی الله علیه و آله سازد(1)،

در این هنگام آیه فوق نازل گردید ، و به این مناسبت آن شب تاریخی به نام «لیله المبیت» نام گذاری شده است.

ابوجعفر اسکافی درباره شأن نزول آیه شریفه چنین می گوید: همان طور که «ابن ابی الحدید» در شرح نهج البلاغه ذکرکرده است، حدیث فراش؛ یعنی جریان خوابیدن علی علیه السلام در بستر رسول خدا صلی الله علیه و آله به تواتر ثابت شده است، و غیر از افرادی که مسلمان نیستند و افراد سبک مغز (مجنون) آن را انکار نمی کنند.(2)

تقریب استدلال

قدر متیقن از مدلول آیه، علی علیه السلام می باشد؛ بدین گونه که درمعنای آیه که مرحله دلالت است، دو مسأله مورد لحاظ است: نخست دلالت استعمالی، و دیگری دلالت مراد جدی. اگر قایل نشویم که در مرحله دلالت استعمالی تحریف معنوی صورت گرفته، در مرحله مراد جدی قطعاً تحریف صورت گرفته است و مرحله مراد جدی همان مرحله ای است که قدر متیقن از ناس ملحوظ خواهد بود، و آیه در مورد قدر متیقن، نص و صریح است به خاطر این که خروج قدر متیقن از مورد آیه مستهجن است، و استهجان خروج قدر متیقن از آیه موجب می شود که آیه در مورد متیقن نصّ بشود و خارج نمودن موردی که آیه در آن مورد نصّ است، از بارزترین مصادیق و نمونه های تحریف معنوی محسوب می گردد؛ چه آن که «یَشْری نَفْسَهُ اِبْتغِاءَ مَرضاتِ الله» در واقع بیان فضیلتی است برای «مَنْ»؛ یعنی بعضی از مردم با ایمان کسی است که این فضیلت را دارد که جان خویش را در برابر خشنودی خداوند می فروشد.

با تمام شهرت و کثرت نقل شأن نزول این آیه درباره علی علیه السلام در منابع حدیثی، تفسیری شیعه و اهل سنت، لکن متأسفانه معاویه - دشمن قسم خورده خاندان پیامبر صلی الله علیه و آله – که تمام سعی و تلاش خود را مصروف محو تعالیم تمام انبیا و اوصیای خدا نموده،