دو مکتب در اسلام جلد اول صفحه 150

فرموده است : لا ینال عهدی الظالمین یعنی عهد و پیمان من به ستمگران نمی رسد.

با توجه به آنچه گذشت ، درست است که بگوییم امام در اصطلاح اسلامی :

الف : یا کتابی منزل است که خداوند برای راهنمایی و هدایت بندگان بر پیامبران نازل کرده است .

ب : یا شخص معلوم و شناخته شده ای است که از جانب خدای تبارک و تعالی برای هدایت و رهبری مردم تعیین و معرفی شده باشد. و شرط امامت ، معصوم بودن ، یعنی پاک بودن از آلودگی به هر پلیدی و گناه است .

6- امر و اولواالامر

برای اینکه دریابیم لفظ امر (فرمانروایی و حکومت ) و الواالامر (فرمانروا حاکم ) از اصطلاحات شرعی است یا نه ، موارد کاربرد آنها را در واژه عرب و عرف مسلمانان و نصوص اسلامی (قرآن و سنت ) مورد بررسی قرار دهیم .

الف : اولوالامر الامر

در سیره ابن هشام و تاریخ طبری و دیگر منابع آمده است که رسول خدا(ص ) در مراسم حج خود را به قبایل مختلف عرب معرفی می نمود و آنان را به پذیرش آیین اسلام فرا می خواند و آنان را آگاه می کرد که پیامبری مرسل است که از سوی خداوند فرستاده شده و از آنان می خواست تا سخنانش را باور کنند و یاریش دهند تا آنچه را از جانب خدا به آن مبعوث شده است به مردم ابلاغ نماید.

در یکی از همین تماسها، حضرتش به قبیله بنی عامر بن صعصعه وارد شد و خود را به آنان معرفی کرد و آنان را به خدای عز و جل فراخواند. در میان آنان مردی که بیحره

بن فراس (365) نام داشت ، گفت : به خدا سوگند اگر من این جوان را از قریش بگیرم ، به وسیله او بر همه عرب تسلط می یابم . آنگاه رو به رسول خدا(ص ) کرد و پرسید: