دو مکتب در اسلام جلد اول صفحه 94

شگفت آورتر اینکه تو خود را جانشین رسول خدا(ص ) می خوانی ، و حال آنکه می گویی که آن حضرت کار مردم را به خودشان وانهاده تا زمامداری را برای خود برگزینند و حضرتش جانشینی برای خود انتخاب نکرده است و مردم تو را برگزیده اند! اما اینکه گفتی مرا در این ریاست سهمی خواهی داد، اگر این ریاست حق مسلم مومنان است ، تو حق دخل و تصرف در آن را نداری (233) و اگر از آن ماست ، ما به گرفتن پاره ای از آن رضا نخواهیم داد. اکنون

این من هستم که به تو می گویم : آرام باش و تند نرو که رسول خدا(ص ) از درختی است که ما شاخه های آن هستیم ، و شما در حکم سایه نشین و همسایه آن .

سران حزب چون از دیدار خود با عباس هم طرفی نبستند، برخاستند و بیرون آمدند.

تحصن در خانه فاطمه (ع )

عمر بن خطاب می گوید:

پس از اینکه خداوند پیامبرش را به سوی خود فراخواند، از گزارشهایی که به ما رسید یکی این بود که علی و زبیر و همراهانشان از ما بریده و در مقام مخالفت با ما در خانه فاطمه (ع ) گرد آمده اند. (234)

مورخان در شمار کسانی که از بیعت ابوبکر سرباز زده و همراه با علی (ع ) و زبیر در خانه حضرت فاطمه (ع ) اجتماع کرده بودند، اشخاص زیر را نام برده اند:

عباس بن عبدالمطلب ، عتبه بن ابی لهب ، سلمان فارسی ، ابوذر غفاری ، عمار بن یاسر، مقداد بن اسود، براء بن عازب ، ابن بن کعب ، سعد بن ابی وقاص ، (235) طلحه بن عبیدالله و گروهی از بنی هاشم و مهاجران و انصار. (236)

موضوع خودداری علی و همراهانش از بیعت با ابوبکر و تحصن آنان در خانه فاطمه (ع ) در کتابهای سیره ، تاریخ صحاح و مسانید، ادب ، کلام و شرح حال رجال و معاریف به حد تواتر نقل شده است و تردیدی در صحت آن نیست . ولی چون نویسندگان کتابهای مزبور خوش نداشتند تا از همه اتفاقاتی که بین متحصنین و حزب پیروز رخ داده است پرده بردارند، بجز آن مقدار که ناخود آگاه از قلمشان تراوش

کرده است ، چیزی به دست نداده اند. نمونه ای از همین اندک را که سخن بلاذری درباره این رویداد مهم تاریخی است ، می آوریم :