دو مکتب در اسلام جلد دوم صفحه 273

3. علی (ع ) فرموده است که من در هر روز دو نوبت اجازه دیدار خصوصی با پیغمبر خدا را داشتم : یکی در شب و دیگری در روز. هر گاه شب به خدمتش می رسیدم آن حضرت آرام سرفه می کرد (1008).

در فوق ، برخی از روایاتی را که دلالت بر یادگیری امیرالمؤ منین علی (ع ) از پیامبر خدا (ص ) می کرد، از آوردیم . اینک در زیر احادیثی را که بیانگر فراگیری ائمه اهل بیت (ع ) از پدرشان امیرالمؤ منین علی

(ع ) می باشد و بنا به دستور رسول خدا (ص ) گرفته است ، می آوریم .

فرمان پیامبر (ص ) به علی (ع ) مبنی بر نگارش برای دیگر ائمه (ع )

در امالی شیخ طوسی و بصائر الدرجات و ینابیع الموده از احمد بن محمد بن - علی ، به نقل از امام باقر (ع ) از پدرانش - علیهم السلام - آمده است که گفت رسول خدا (ص ) به علی (ع ) دستور داد:

آنچه را به تو می گویم بنویس . علی پرسید: ای رسول خدا! از آن می ترسی که فراموش کنم ؟ پیغمبر فرمود: نه ، ترس از فراموشیت ندارم . چون از خدا خواسته ام که حافظه ات را نیرو بخشد و دچار فراموشی نگرداند، بلکه آن را برای امامان بعد از خودت بنویس . علی (ع ) می گوید از حضرتش پرسیدم : ای پیامبر خدا! شرکای من در امامت کیانند؟ پیامبر (ص ) فرمود: امامان از فرزندان تو می باشند و مایه خیر امت من هستند و دعای امتم به خاطر آنها به اجابت می رسد و به خاطر آنهاست که خداوند بلاها را از ایشان دور می کند و از آسمان رحمت بر آنها فرود می آورد. آنگاه اشاره به حسن (ع ) کرد و فرمود: این نخستین ایشان ، و با اشاره به حسین (ع ) فرموده امامان از فرزندان حسین هستند (1009).

امیرالمؤ منین علی (ع ) به همین مطلب در گفتارش در مسکن اشاره کرده و آن را ابواراکه (1010) چنین روایت نموده است :

ما در مسکن در خدمت امیرالمؤ منین علی (ع ) بودیم و در مورد میراثی که آن حضرت از پیامبر خدا (ص ) برده

است بحث می کردیم ، بعضی می گفتند: علی (ع ) شمشیر پیغمبر را به ارث برده است ، و گروهی معتقد بودند که قاطر آن حضرت را. جمعی نیز عقیده داشتند که نوشته ای را که در غلاف شمشیر خود دارد از پیغمبر به ارث برده است . در این حال بودیم که علی (ع ) بر ما وارد شد و فرمود: به خدا سوگند اگر فرصت می یافتم ، تا یک سال برای شما سخن می گفتم ، بدون اینکه در طی آن کلامی را تکرار کنم . و خدا می داند که مرا نوشته های بسیاری است ویژه پیامبر و اهل بیتش ، و نیز جزوه ای است به نام عبیطه ، که چیزی سخت تر از آن بر عرب نیامده ، در آن قید شده که در میان عرب شصت قبیله باطل و مطرود وجود دارد که ایشان را از دین خدا بهره ای نمی باشد (1011).

پس از امیرالمؤ منین (ع )، ائمه اهل بیت فرزندان آن حضرت تمامی آن نوشته ها را بزرگواری از بزرگوار دیگر، به ارث برده اند. روایات زیر گویای این مطلبند؛