دو مکتب در اسلام جلد سوم صفحه 174

کودک را به آغوش حضرتش دادند. امام او را بوسید و گفت : وای بر این مردم که دشمنشان جد تو (رسول خدا (ص )) باشد. و همان طور که علی را در آغوش داشت ، حرمله بن کاهل اسدی (گلوی آن کودک را نشانه گرفت ) و تیری بینداخت که گلوی او را از هم بدرید! امام دست به زیرگلوی طفل گرفت تا از خون مالامال شد و آن را به سوی آسمان پاشید و گفت :

بارخدایا! اگر یاریت را در پیروزیمان بر یزید از ما بازداشته ای ، آن را مایه خیر ما قرار داده و انتقام ما را از این ستمگران بازستان ....

پس از اسبشش به زیر آمد و با غلاف شمشیر گودالی کوچک برای آن کودک بکند. آنگاه جنازه خون آلودش را دفن و بر آن نماز گزارد. (216)

2 - شهادت کودکی دیگر از امام

طبری در تاریخ خود می نویسد: عبدالله بن عقبه غنوی کودکی دیگر از فرزندان امام را به نام ابوبکر، فرزند حسین بن علی ، نشانه گرفت و با پرتاب تیری به سوی او، او را از پای درآورد و به شهادت رسانید. به همین مناسبت ابن ابی عقب شاعر، طی اشعاری می گوید:

و عند غنی قطره من دمائنا

و فی اسد اخری تعد و تذکر

جنگ امام در مسیر فرات

طبری در تاریخ خود از قول یکی از ناظران صحنه نبرد می نویسد:

چون آثار در لشکر حسین (ع ) پدید