دو مکتب در اسلام جلد سوم صفحه 244

پس از گذشت سه روز، دست از ایشان بردار و علی

بن الحسین را مورد توجه و مرحمت خود قرار ده و آزاری به او مرسان و سپاهیانت را نیز فرمان ده تا جانب حرمت او را نگهدارند. خودت را به او نزدیک گردان که او در رفتار و آشوب مدینه دخالتی نداشته است .

پس مسلم منادی خود را فرمان داد تا مردم را بسیج کند. منادی او بانگ برداشت : پیش به سوی حجاز! با دریافت جایزه و گرفتن یکصد دینار نقد برای مخارج شخصی که نقدا پرداخت می شود. این بود که دوازده هزار رزمنده مسلح آماده عزیمت شدند.

مسعودی در کتاب التنیه و الاشراف سفارشهای یزید را به مسلم بن عقبه چنین آورده است : چون به مدینه رسیدی ، هر کس را که مانع ورودت به مدینه شد و یا به جنگ تو برخاست با او بجنگ و پاسخ شمشیر را با شمشیر بده و بر آنها رحم مکن ، و مدت سه روز دست سپاهیانت را به غارت اموال مردم مدینه آزاد بگذار.

مجروحین آنها را بکش و فراریانشان را مورد تعقیب قرار ده ! اما اگر با تو از در مدارا درآمدند ، از آنها درگذر و به سوی مکه عزیمت کن و با ابن زبیر بجنگ .

هم او در مروج الذهب خویش آورده است که یزید، مسلم بن عقبه را ماءمور سرکوبی قیام مردم مدینه کرد. مسلم مدینه را بر خلاف پیغمبر خدا (ص ) که طیبه (خوشبو) می خواند، نتنه (گندیده ) نامید! دینوری نیز همین مطالب را آورده است .

شعر خلیفه مسلمانان

چون سپاه آماده حرکت به سوی مدینه شد، یزید از آن سان دید و خطاب به عبدالله بن الزبیر

چنین سرود:

اءبلغ اءبابکر، اذا اللیل سری