آیا مصاحب و همراه رسول خدا در غار أبوبکر بود ؟ صفحه 225

فصل پنجم

مرجعیّت قصّه گویان

مرجعیّت دینی منبع بیان قوانین الهی و احکام شرعی تکلیفی و وضعی است ، و مرجع حلّ مشکلات قضائی و سیاسی و اجتماعی می باشد . و مقصود از مرجعیّت دینی آن نیست که بتواند در مقابل نصوص و متون الهی اجتهاد نماید ، بلکه مرجعیّت قادر است از قرآن و احادیث شریفه نص و حکم الهی را بدست آورد .

زیرا قرآن کتاب خداست و چون پیامبر صلّی الله علیه و آله از روی

هوای نفس سخن نمی گفت ، بلکه سخنان او مایه از وحی می گرفت ، حدیث هم بر این اساس ، کلام خدا محسوب می شود . و مرجعیّت اهل البیت علیه السّلام نیز با کلام خداوند سبحان ثابت می شود . خداوند فرمود :

إنَّما وَلِیُّکُمُ اللهُ وَ رَسُولُهُ وَ الَّذینَ آمَنُوا الَّذینَ یُقیمُونَ الصَّلاهَ وَ یُؤْتُونَ الزَّکاهَ وَ هُمْ راکِعُونَ(598)

همانا سرور شما خداوند است و پیامبر او و مؤمنانی که نماز را برپا می دارند و در حال رکوع زکات می دهند

و سخن پیامبر صلّی الله علیه و آله که فرمود :

انّی تارک فیکم الثّقلین ، کتاب الله و عترتی اهل بیتی ، و أحدهما أکبر من الآخر ، لن تضلّوا إن تمسّکتم بهما ، و انّهما لن یفترقا الیّ یردا علیّ الحوض یوم القیامه (599)