حقیقت گمشده صفحه 230

ابن حنبل در رساله خود می نویسد: ح_دیث را همانگونه که به ما رسیده ونقل کرده اند روایت می کنیم ,آن را باور کرده ومی دانیم که واقعیت همان است که به مارسیده است ((631)) .

م_ی گ_وی_د: علی بن عیسی به من خبر داد که یک حنبلی چنین روایت کرده است : از ابو عبداللّه (احمد بن حنبل ) درباره احادیثی پرسیدم که می گوید خداوند متعال هر شب به آسمان دنیا نازل می شود,[واینکه خدا دیده می شود, خدا پای خود را بر زمین می گذارد],وامثال این احادیث , ابو عبداللّه گفت : به این احادیث ایمان داشته وتصدیق می کنیم نه می گوئیم چگونه ونه چه معنی دارد ؟

یعنی اینکه به احادیث شکل نمی دهیم وآنها را با تاویل منحرف نمی کنیم ونمی گوئیم که معنای حدیث چنین است , وهیچ حدیثی را ردنمی کنیم ((632)) .

این است روش آنها در برخورد با حدیث , چیزی را رد نکرده وهمه را می پذیرند .

وتوجیه های بی ربط آنان بسیار خنده آور است ,زیرا پذیرفتند این احادیث درست به معنی پذیرفتن تجسیم وتشبیه است , حتی اینکه بعضی از آنها که حشویه نام دارندمعتقداند که خدای متعال دارای جسم است .

ش_ه_رستانی می گوید: اما حشوی هایی که قائل به تشبیه اند

جایزدانسته اند که با پروردگارشان م_ص_اف_ح_ه ک_رده ودس_ت ب_ه ب_دن اوگ_ذارن_د, آن_ها می گویند که مسلمانان مخلص اگر در ریاضت وکوشش به حد اخلاص رسیدند می توانند در دنیا وآخرت با خدامعانقه کنند ((633)) .

نمونه هایی از احادیث تجسیم

قسمت اول

ب_ه عنوان نمونه , تعدادی از روایات کتاب السنه که روایت های عبداللّه از پدرش احمد بن حنبل بوده وکتاب التوحید از ابن خزیمه را انتخاب ومطرح می کنیم : 1 _ عبداللّه بن احمد این روایت را با سند نقل کرده می گوید: رسول اللّه (ص ) فرمود: پروردگار ما از ن_ا ام_ی_دی ب_عضی بندگان وتقرب بعضی دیگر می خندد, گفتم : یا رسول اللّه , مگر پروردگار ه_م م_ی خ_ندد, گفت : آری , گفتم : از خیر پروردگار خندان بی نصیب نخواهیم ماند ((634)) .