مرجعیت دینی اهل بیت علیهم السلام و پاسخ به شبهات صفحه 153

1- 481. الجامع الصحیح، ج 5، ص 637.

2- 482. تهذیب الآثار، مخطوط، ترکیه، کتابخانه شیراغا.

3- 483. المستدرک علی الصحیحین، ج 3، ص 126، چاپ حیدر آباد.

4- 484. تاریخ بغداد، ج 1، ص 480.

5 - روایت قاسم بن عبدالرحمن انباری را نیز خطیب بغدادی از محمّد بن احمد بن رزق از ابوبکر مکرم بن احمد بن مکرم قاضی از قاسم بن عبدالرحمن انباری از ابوصلت هروی از ابومعاویه از اعمش از مجاهد از ابن عباس نقل کرده است.(1)

6 - روایت حسین بن فهم را حاکم نیشابوری را حاکم نیشابوری در «المستدرک علی الصحیحین»(2) از ابوالحسن محمّد بن احمد بن تمیم، از حسین بن فهم، از ابوصلت هروی، از ابی معاویه، از اعمش، از مجاهد، از ابن عباس نقل کرده است. او بعد از نقل حدیث می گوید: حسین بن فهم بن عبدالرحمن ثقه و مأمون و حافظ است.

راویان حدیث از صحابه

این حدیث شریف را تعدادی از صحابه نقل کرده اند؛ از قبیل:

1 - امیرالمؤمنین علیه السلام.

2 - امام حسن مجتبی علیه السلام.

3 - امام حسین علیه السلام.

4 - عبداللَّه بن عباس.

5 - جابر بن عبداللَّه انصاری.

6 - عبداللَّه بن مسعود.

7 - عبداللَّه بن عمر.

8 - حذیفه بن یمان.

9 - انس بن مالک.

10 - عمرو بن عاص.

زرندی در عنوان حدیث می نویسد: «فضیلت دیگری که اصحاب بر آن اعتراف کرده و از آن ابتهاج پیدا کرده اند...».(3)