مرجعیت دینی اهل بیت علیهم السلام و پاسخ به شبهات صفحه 231

1- 809. المستدرک علی الصحیحین، ج 3، ص 134، ح 4628.

2- 810. تلخیص المستدرک.

3- 811. نهایه الاقدام، ص 493.

4- 812. کنز العمال، ج 11، ص 642، ح 33124.

5- 813. التفسیر الکبیر، ج 1، ص 205.

6- 814. کفایه الطالب، ص 265، باب 62.

7- 815. مسند ابویعلی، ج 2، ص 318، ح 1052.

8- 816. نزل الابرار، ص 58.

9- 817. مجمع الزوائد، ج 7، ص 35.

10- 818. المعجم الاوسط، ج 5، ص 455، ح 4877.

11- 819. صواعق المحرقه، ص 124.

12- 820. الجامع الصغیر، ج 2، ص 177، ح 5594 ؛ تاریخ الخلفاء، ص 116.

13- 821. فتح القدیر، ج 4، ص 356.

14- 822. فرائد السمطین، ج 1، ص 177، ح 140.

15- 823. ربیع الابرار، ج 1، ص 828.

16- 824. الامامه و السیاسه، ج 1، ص 73.

19 - ابن عساکر.(1)

20 - خطیب بغدادی.(2)

21 - ابن ابی الحدید.(3)

22 - ابوجعفر اسکافی.(4)

23 - خوارزمی حنفی.(5)

تصریح به صحت حدیث

حدیث شریف را مضافاً به این که جماعت زیادی از علمای اهل سنت نقل کرده اند، نزد جماعتی از آن ها نیز از حیث سند صحیح است، که می توان از میان آن ها به افراد زیر اشاره کرد:

1 - تصریح به صحت از جانب حاکم نیشابوری در «المستدرک علی الصحیحین».

2 - تصریح به صحت از جانب ذهبی در «تلخیص المستدرک».

3 - حافظ طبرانی که خود تصریح به حسن بودن سند حدیث کرده است.

تصحیح حدیث

حدیث مورد بحث را می توان مطابق نقل برخی از علمای اهل سنت تصحیح نمود. که از آن جمله می توان به سندهای زیر اشاره کرد:

1 - سند ترمذی در «الجامع الصحیح»؛ او گرچه حدیث را غریب شمرده است، ولی بنابر نقل علمای اهل سنت غریب ترمذی قابل احتجاج است. و از طرف دیگر ممکن است که حکم به غریب بودن آن به جهت آن است که متنش با عقاید او سازگاری ندارد؛ زیرا در متن حدیث، امام علی علیه السلام محور حق و حقیقت معرفی شده است.