مرجعیت دینی اهل بیت علیهم السلام و پاسخ به شبهات صفحه 287

1- 1084. العتب الجمیل، ص 121 - 124.

2- 1085. صحیح مسلم، ج 1، ص 61، کتاب الایمان.

کسی که دانه را شکافت و انسان را آفرید، همانا عهدی است از پیامبر امّی به من که دوست ندارد مرا مگر مؤمن و دشمن ندارد مرا مگر منافق.»

خداوند در قرآن کریم با شدیدترین تعبیر، منافقان را مذمّت کرده و برای آنان پایین ترین طبقه جهنّم را تعیین کرده است: «إِنَّ الْمُنافِقینَ فِی الدَّرْکِ الْأَسْفَلِ مِنَ النَّارِ وَلَنْ تَجِدَ لَهُمْ نَصِیراً»؛(1) «منافقان در پایین ترین درکات دوزخ قرار دارند؛ و هرگز یاوری برای آن ها نخواهی یافت!».

پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله وسلم نیز آنان را در موارد بسیاری لعنت کرده است(2) و از طرفی می دانیم که روایت این گونه افراد نباید مورد قبول و احتجاج قرار گیرد، گرچه برخی آنان را توثیق کنند. ولی مع ذلک مشاهده می کنیم که علمای اهل سنت به روایات این افراد توجه کرده و به آن ها احتجاج می کنند ولی به روایات کسانی که از محبّین و موالیان اهل بیتند توجهی ندارند.

9 - عامل سیاست و تعصّب

یکی دیگر از عوامل دوری اهل سنت از اهل بیت علیهم السلام و اصحاب آن بزرگواران و عدم نقل روایات آنان از طریق اصحابشان، عامل سیاست بوده است. دستگاه حاکم هرگز صلاح حکومت خود نمی دید که مردم به اهل بیت علیهم السلام و اصحاب آنان نزدیک شده و از آنان روایت نقل کنند. لذا مردم نیز به جهت ترس از خلفا و یا تقرّب به آنان روایتشان را ترک می کردند.

در برخی از موارد نیز تعصّبات مذهبی و کینه های جاهلی مانع از نقل حدیث از بزرگان و رجال شیعه بود. و در مواردی نیز به جهت تبلیغات سوء، مردم از میراث فرهنگی غنی شیعه که از اهل بیت به ارث رسیده بود، غافل بودند.

10 - محرومیّت از حدیث شیعه

دکتر حامد حفنی داوود، استاد ادبیّات عرب در دانشکده زبان قاهره می گوید: