مرجعیت دینی اهل بیت علیهم السلام و پاسخ به شبهات صفحه 340

خلاف تعبیر به «کان ضعیفاً» است که دلالت بر عدم وثاقت راوی دارد.

شبهه سوم: مهذّب نبودن تراث حدیثی شیعه!!

شیخ عبداللَّه بن عبدالعزیز می گوید: «اهل سنت کتاب هایشان را از روایات جعلی پاک کردند، حتی مجموعه عظیمی از تألیفات درباره احادیث جعلی را به رشته تحریر در آوردند... و این به خلاف کتاب های حدیثی نزد شیعه است؛ زیرا آنان متعرض این موضوع نشدند، و لذا مشاهده می کنید که احادیث جعلی در کنار احادیث صحیح آنان قرار گرفته است، بلکه تاکنون نیز شیعیان کتاب های مفصّلی را در باب معرفت احادیث موضوعه تألیف نکرده اند، به رغم این که مغیره و ابی الخطاب احادیث جعلی بسیاری را در بین احادیث آنان وارد کرد، احادیثی که آنان گمان می کنند که از اهل بیت اخذ نموده اند...».(1)

پاسخ

اولاً: ایشان بین احادیث ضعیف و جعلی «موضوع» خلط کرده است؛ زیرا برای اثبات ضعف حدیث می توان از بررسی راوی آن، پی به ضعف یا قوّت حدیث برد، ولی حکم به وضع حدیث کردن خبرویّت بیشتری لازم دارد؛ به چه میزان و ملاکی حکم به جعلی بودن حدیث می کنید؟ و آیا هر کس می تواند حدیث جعلی را از غیر جعلی تشخیص دهد؟ آیا به مجرّد این که یک حدیثی مطابق عقیده مذهبی من که از آبا و اجدادم به من منتقل شده، نیست می توانم حکم به جعلی بودن آن کنم؟

ثانیاً: این که اهل سنت کتاب های زیادی درباره احادیث موضوعه و جعلی نوشته اند، این دلیل بر نقص حدیث آنان است؛ زیرا این کار دلالت بر این دارد که سیر تدوین حدیث اهل سنت و گذر تاریخی آن به طوری بوده که با احادیث جعلی بسیاری روبه رو بوده است، بر خلاف سیر تاریخی حدیث شیعه که به چنین مصیبتی مبتلا نشده است، همان گونه که بعداً به آن اشاره خواهیم کرد.

ثالثاً: چه کسی گفته که شیعه درباره اخبار موضوعه و جعلی تألیفی نداشته است،