مرجعیت دینی اهل بیت علیهم السلام و پاسخ به شبهات صفحه 377

1- 1300. همان، ص 39و40.

2- 1301. البرهان، ص 81.

آیات و روایات متواتر نبوی که مورد نقل و اتفاق فریقین است به اثبات رسیده است.

ثالثاً: اجلّه علما و فقها و موثّقین شیعه از فطحیه یا واقفه نیستند، چه کسی از شیعه چنین ادعایی کرده است؟ بلکه اجلّه علمای شیعه همگی از شیعیان دوازده امامی بوده اند.

رابعاً: اگر علما و محدّثین و فقها به روایات برخی از فطحیه و واقفیه عمل کرده یا نقل کرده اند این به جهت وجود شواهد و قرائنی بوده که همراه آن روایات بوده و دلالت داشته که از امام صادر شده و یا هنگامی این روایات از او صادر شده که فطحی یا واقفی نبوده اند.

خامساً: گرچه عدّه ای بعد از وفات حضرت موسی بن جعفرعلیهما السلام بر آن حضرت توقف کرده و به امامت حضرت رضاعلیه السلام معتقد نشدند، ولی به جز تعداد اندکی که مغرض بودند، همگی متنبّه شده و از شکّ و تردید بیرون آمدند و امامت حضرت رضاعلیه السلام را پذیرفتند.

شبهه بیست و یکم: توثیق ابوهریره!!

مؤلف کتاب «البرهان» می گوید: «همانا ابوهریره نزد تمام فرقه ها به جز کینه توزان و اهل هواهای نفسانی و اهل بدعت ها که اعتنایی به آرای آنان نیست، همانند نظام و اسکافی و ابن ابی الحدید مورد وثوق و اطمینان است».(1)

آن گاه درصدد آن است که به متخصّصین رجال شیعه نیز نسبت توثیق ابوهریره را بدهد. و در آخر به مرحوم شرف الدین حمله کرده که ادعای تو در جرح و طعن ابوهریره بی مورد بوده و خلاف رأی رجالیین شیعه است.(2)

پاسخ

اولاً: نه تنها شیعه دوازده امامی ثقه بودن ابوهریره را قبول ندارند؛ بلکه اهل سنت نیز در طول تاریخ بر وثاقت او اختلاف داشته اند، برخی از آن ها او را فردی غیر ثقه می دانستند؛ از قبیل: