مرجعیت دینی اهل بیت علیهم السلام و پاسخ به شبهات صفحه 454

1- 1485. کفایه الطالب، ص 454.

2- 1486. تاریخ یعقوبی، ج 3، ص 6.

3- 1487. تهذیب اللغات و الاسماء، ص 343.

4- 1488. صفه الصفوه، ج 2، ص 53.

5- 1489. تذکره الحفّاظ، ج 1، ص 75؛ اخبار الدول، ص 110.

6- 1490. الأغانی، ج 15، ص 326.

بارهایی است که بر روی دوش خود کشیده و شبانه به منازل مستمندان می برده است.(1)

عبادت امام سجادعلیه السلام

1 - ابی نوح انصاری می گوید: در اتاقی که حضرت سجادعلیه السلام مشغول نماز و سجده بود، آتش سوزی رخ داد. عده ای فریاد می زدند: ای پسر رسول خدا! آتش! ولی حضرت سر خود را از سجده برنداشت تا آن که آتش خاموش شد. در این باره از او سؤال شد؟ حضرت فرمود: آتشی دیگر مرا از این آتش غافل ساخته بود.(2)

2 - روایت شده که حضرت هر گاه از چیزی خوف پیدا می کرد، نهایت کوشش در دعا می نمود.(3)

گریه طولانی بر امام حسین علیه السلام

ابن عساکر به سندش از امام جعفر بن محمّد نقل کرده که از علی بن الحسین درباره کثرت گریه اش سؤال شد؟ حضرت فرمود: «لا تلومونی، فانّ یعقوب علیه السلام فقد سبطاً من ولده فبکی حتی ابیضت عیناه من الحزن ولم یعلم انّه مات. وقد نظرت إلی اربعه عشر رجلاً من اهل بیتی یذبحون فی غداه واحده، فترون حزنهم یذهب من قلبی ابداً»؛ «مرا ملامت نکنید؛ زیرا یعقوب علیه السلام یکی از اولاد خود را گم کرد، و آن قدر گریست تا دو چشمانش از حزن سفید شد در حالی که نمی دانست که از دنیا رفته است. این در حالی است که من مشاهده نمودم چهارده نفر از اهل بیتم را که در صبح یک روز سر بریدند. حال شما می خواهید که حزن و اندوهم از قلبم بیرون رود؟»(4)

صبر امام سجادعلیه السلام

ابن عساکر به سندش از ابراهیم بن سعد نقل کرده که گفت: علی بن الحسین علیه السلام در حالی که نزد او جماعتی بودند، ناگهان صدای شیون از خانه خود شنید. حضرت با