مرجعیت دینی اهل بیت علیهم السلام و پاسخ به شبهات صفحه 597

عمر در فلان تأویل دروغ گفته است... و محال است که پیامبرصلی الله علیه وآله وسلم امر کند مردم را به متابعت هر کدام از اصحاب که قطعاً خطاکار نیز بوده اند. و این لازم می آید که پیامبرصلی الله علیه وآله وسلم امر به متابعت از خطا کرده باشد، و حضرت از این امر مبرّا است.

3 - در این حدیث گفتاری است باطل و هرگز نمی توان آن را به پیامبرصلی الله علیه وآله وسلم نسبت داد؛ زیرا کسی که اراده کرده جهت مَطلع جُدَی را ولی به دنبال مَطلع سرطان برود قطعاً هدایت نخواهد شد، بلکه به گمراهی خواهد افتاد، به جهت این که هر ستاره ای قابل هدایت در هر راهی نیست پس این تشبیه درست نیست. و واضح شد که دروغ است و سقوط آن از اعتبار به طور ضروری واضح است.

و نیز از ابن حزم نقل کرده که او درباره این حدیث می گوید: «خبری است دروغ، جعلی، باطل و غیر صحیح».(1)

بررسی دلالت حدیث

حدیث «نجوم» از حیث متن - بر فرض صحت سند -، نیز قابل مناقشه است؛ زیرا آیا کسی می تواند باور کند که جمیع صحابه بعد از پیامبرصلی الله علیه وآله وسلم بر طریق مستقیم بوده اند؟ آیه همه آن ها اهلیّت برای اقتدا داشته اند؟ آیا همه آن ها به هدایت رسیده اند تا بتوانند دیگران را نیز به هدایت رهنمون کنند؟ اگر چنین است پس چرا این همه آیات در قرآن کریم در مذمّت طایفه ای از صحابه وارد شده است؟ و نیز این همه روایات در مذمّت جماعتی از آن ها از شخص پیامبرصلی الله علیه وآله وسلم رسیده است؟(2) پیامبرصلی الله علیه وآله وسلم می دانست که بعد از او چه اتفاقی خواهد افتاد و امت او به 73 فرقه متفرق خواهند شد. مگر نه این است که در احادیث «حوض» پیامبرصلی الله علیه وآله وسلم خبر از بدعت گذاری جماعتی از صحابه داده و نیز آنان را اهل جهنم دانسته است؟(3) آیا جماعتی از صحابه اهل فسق و فجور نبوده اند؛ از قبیل: