حسنیه: شرح مناظرات بانوئی از شاگردان امام صادق علیه السلام صفحه 49

حسین علیهماالسلام و سلمان و ابوذر و مقداد بوده ولی در این ولایت بعضی از مردم بر خلاف آن می گویند و شما نیز مخالف آنها هستید و آنها را باطل می دانید و هرکس را که به آن عمل نماید تکفیر می کنید و متاسفانه می بینم که اکثر احادیث شما از معاویه و عمرو عاص و انس بن مالک و عایشه و مانند اینهاست.

در اقسام راویان حدیث

همانا در دست مردم هم حق است و هم باطل، راست است و دروغ، ناسخ است و منسوخ، و این دو گروه اختلافشان بر همگان ثابت است. به من بگو که از این دو گروه کدامیک دروغگو هستند و بر پیغمبر افترا زده اند و احادیث جعلی و ساختگی بر سر زبان مردم انداخته اند و قرآن را بر وفق آن احادیث تأویل نمودند، در حالی که صاحب شریعت فرموده: حدیثی که از من به شما می رسد از یکی از این چهار گروه است که پنجمی برایش متصور نیست. عرض کردند آنان کیانند؟

حضرت فرمود: اول، شخص منافقی که به اسلام نگرویده، از خدا نمی ترسد و هیچ باکی از دروغ گفتن به خدا و رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم ندارد و به دروغ اظهار ایمان می کند، اگر مسلمانان بدانند که او منافق است و عمدا بر پیامبر خدا دروغ بسته، از او قبول نمی کنند و سخن او را باور نخواهند کرد امّا متاسفانه مردم می گویند همین که او صحابی پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم بوده، و آن حضرت را دیده، و از او حدیث شنیده حدیث و سخن او را قبول می کنند و معتبر می دانند، حال او را می دانند امّا از نفاق او مطلع نمی شوند، چنانچه حضرت حق در قرآن کریم در