نگین حقیقت: مناظره ی مأمون با علمای اهل سنت درباره ی فضایل حضرت علی علیه السلام صفحه 33

سبط بن جوزی نیز در روایت خود آورده است که عمر زن را رها کرد و گفت:

«خدایا در مشکلی که علی علیه السلام (برای حلّ آن) حاضر نیست، مرا زنده مگذار.»(1)

عثمان و علم علی علیه السلام

عثمان و علم علی علیه السلام

از عقاید مسلّم اسلامی معذّب بودن کافر پس از مرگ است. در زمان خلافت عثمان مردی به عنوان اعتراض به این اصل عقیدتی، جمجمه یکافری را از قبر بیرون آورد و آن را نزد خلیفه برد و گفت: اگر کافر پس از مرگ در آتش می سوزد، باید این جمجمه داغ باشد، در حالی که من به آن دست می زنم و احساس حرارت نمی کنم!

خلیفه برای پاسخ در پی علی علیه السلام فرستاد. امام علیه السلام با ایجاد صحنه ای، پاسخی شایسته و در خور توّجه به معترض داد.

فرمود: آهن (آتش زنه) و سنگ آتش زایی بیاورند و سپس آن دو را بر هم زد تا جرقّه ای از آن جستن کرد و روشن شد.

آن گاه فرمود: به آهن و سنگ دست می زنیم و احساس حرارت نمی کنیم در حالی که هر دو دارای حرارتی هستند که در شرایط خاصّ برای ما ملموس می شود.

چه مانعی دارد که عذاب کافر در قبر نیز چنین باشد؟

خلیفه از پاسخ امام علیه السلام خوشحال شد و گفت: «لَولا عَلِی لَهَلَکَ عُثمان»؛