- مقدمه ناشر 1
- انسجام تکوینی در صدر اسلام 4
- وصیّت پیامبران به پیروی از جانشین به حقّ 5
- وحدت حقیقی بر محور امام معصوم علیه السلام 6
- اشاره 6
- اشکال 9
- سنت الهی در امتحان امت ها 10
- پاسخ 10
- توضیح 10
- 1 - امتحان ملائکه و شیطان با خلقت حضرت آدم علیه السلام 11
- 2 - امتحان امُت اسلامی در وحدت بر مسأله امامت 12
- ایمان همراه با ولایت 15
- احتیاج به امام ناطق 16
- وظیفه ما در بیان حقایق 17
- علم پیامبرصلی الله علیه وآله به اختلاف امت اسلامی 19
- اشاره 20
- توجیه کلام هارون علیه السلام 20
- پاسخ 21
- ضرورت بیان حقایق 22
- حرمت کتمان حقایق 24
- امام علی علیه السلام و دعوت به اهل بیت علیهم السلام 26
- توضیح 42
- غدیر از دیدگاه برخی از اهل سنت 42
- 2 - محمد بن طلحه شافعی 43
- 1 - محمد بن محمد غزّالی 43
- 4 - محمد بن یوسف گنجی شافعی 44
- 3 - سبط بن جوزی 44
- 5 - سعیدالدین فرغانی 44
- 7 - سعدالدین تفتازانی 45
- 6 - تقی الدین مقریزی 45
- برخی از شاعران غدیر از اهل سنت 46
- اشاره 46
- 3 - جلال الدین مولوی 51
- 2 - سنایی غزنوی 51
1- 32. آل عمران / 103.
2- 33. همان/102
3- 34. همان / 101.
فَتَفَرَّقَ بِکُمْ عَن سَبِیلِهِ ذَلِکُمْ وَصَّیاکُم بِهِ لَعَلَّکُمْ تَتَّقُونَ»؛(1) «این راه مستقیم من است، از آن پیروی کنید! و از راه های پراکنده (و انحرافی) پیروی نکنید، که شما را از طریق حقّ، دور می سازد! این چیزی است که خداوند شما را به آن سفارش می کند، شاید پرهیزگاری پیشه کنید!»
و «حبل اللَّه» مطابق حدیث ثقلین، کتاب و عترت معصوم است، همان گونه که قبلاً به آن اشاره کردیم.
در مناظره ای که بین امام صادق علیه السلام و برخی از اصحاب او از آن جمله هشام بن حکم، با مرد شامی اتفاق افتاد، بعد از آنکه مرد شامی مغلوب شد و پی به عظمت و امامت حضرت برد عرض کرد: «اسلمت للَّه الساعه؛ من الآن اسلام آوردم؟»، حضرت به او فرمود: «بل آمنت باللَّه الساعه؛ انّ الاسلام قبل الایمان و علیه یتوارثون و یتناکحون و علی الایمان یثابون»؛(2) «بلکه تو الآن به خدا ایمان آوردی؛ زیرا اسلام قبل از ایمان است و بر آن مردم ارث برده و نکاح می کنند و بر ایمان است که مردم صواب می برند».
احتیاج به امام ناطق
از آیات قرآن استفاده می شود، همان گونه که احتیاج به امام صامت است که قرآن باشد، به امام ناطق نیز احتیاج است؛ زیرا خداوند متعال از طرفی می فرماید: «وَمِن قَبْلِهِ کِتابُ مُوسَی إِماماً وَرَحْمَهً»؛(3) «و پیش از آن، کتاب موسی که پیشوا و رحمت بود (گواهی بر