- پیشگفتار 1
- دیدگاههای شیعه در مسائل مربوط به تقریب 4
- اشاره 4
- 1- پیدایش شیعه 8
- 2- عصمت پیشوایان 16
- 3- مصونیت قرآن از تحریف 20
- 4- تهمت تکفیر صحابه 33
- 5- اقامه دو نماز در یک وقت 48
- 6- سجده بر تربت 53
- توسعه در سجدهگاه 57
- عناصر وحدت 60
- عناصر مؤثر در تقریب مسلمانان 60
- اشاره 60
- 1- یکتاپرستی و یکتاگرایی 63
- 2- یگانگی شریعت و آیین 67
- 3- وحدت رهبری 72
- 4- وحدت هدف 72
- 1- اختلافات کلامی و فقهی 77
- موانع تقریب 77
- 2- اختلافات قومی 84
- 3- ناآگاهی از عقاید همدیگر 86
در آوردن نماز ظهر و مغرب از زوال تا غروب باز باشد وگرنه جمع به شکلی که در گفتار او آمد، خود مایه حَرَج است؛ یعنی انسان تلاش کند ظهر را در آخر وقت فضیلت و عصر را در آغاز آن انجام دهد.
6- سجده بر تربت
در فقه امامیه، نمازگزار باید بر خاک یا آنچه از آن می‌روید سجده کند و سجده بر غیر این‌دو، جایز نیست و از آنجا که مساجد امروز با فرش مزیّن شده و سجده بر زمین یا روییدنی‌های از آن امکان‌پذیر نیست شیعیان برای تحقق به آن شرط، مقداری خاک خشک را به‌صورت خشکیده (مهر) همراه دارند که به هنگام نماز بر آن سجده می‌کنند تا سجده بر زمین تحقّق پذیرد.
در این‌جا باید از یک اصطلاح علمی آگاه بود و آن این‌که: یک «مسجود لَه» داریم و یک «مسجود عَلَیه».
مقصود از اوّلی، کسی است که برای او و به‌خاطر او سجده می‌کنیم و آن خدا است و مقصود از دوّمی چیزی است که بر آن سجده می‌کنیم و پیشانی بر آن می‌نهیم و آن تربت یا روییدنی‌هایی است از زمین؛ بنابراین مهر و تربت «مسجود علیه» است نه «مسجود له» و بسیار دور از