راه وحدت امت اسلامی صفحه 162

شمشیر زده بودند، حتی یک نفر هم باقی نماند. (1)

٣. در جریان آن هجوم و غارت وحشیانه، بسیاری از زنان و کودکان کشته شدند. سربازان مسلم بن عقبه پای کودک شیرخواری که در آغوش مادر بود را می گرفتند و او را آن چنان به دیوار می کوبیدند که مغزش متلاشی و خون او در هوا پخش می شد، در حالی که مادر کودک نیز، شاهد آن صحنه دلخراش و کوبنده بود.

سپس با اعمال زور و تهدید، از مردم مدینه برای یزید بیعت می گرفتند تا آنها برده و غلام یزید باشند، که اگر او خواست آنها را آزاد کند و اگر نه، آنها را در بردگی نگه دارد!

مردم غارت زده ای که جان و مال و ناموس آنها، به یغما رفته بود به ناچار تن به این ظلم دادند و پس از آن، مسلم بن عقبه سرهای شهدای مدینه را برای یزید به شام فرستاد. وقتی سرها را مقابل یزید گذاشتند، شروع کرد به خواندن اشعار ابن زبعری که: «ای کاش یاران بزرگ من که در بدر حضور داشتند، اکنون می بودند و پیروزی مرا می دیدند. . . !» . (2)

خانه کعبه در محاصره. . . !

یزید، برای سرکوبی عبدالله بن زبیر، ابن عقبه مجرم را روانه مکه کرد. اما در راه مکه مرگ گریبان او را گرفت و پس از او حصین بن نُمَیر، فرماندهی ارتش یزید را عهده دار شد، او به مکه حمله برد و با نصب عرابه ها و منجنیق ها، به سپاه خود دستور داد که روزی ده هزار سنگ، به سوی خانه خدا پرتاب کنند تا جایی که