راه وحدت امت اسلامی صفحه 164

همچنین پیامبر (ص) فرمود:

ما مِنْ عَبدٍ اسْتَرعاهُ اللهُ رَعْیَهً فَلَمْ یَحظها بِنَصیحَهٍ لا یَجِدُ رائِحَهَ الْجَنّه. (1)

هر بنده ای که به عنوان مسئولیت الهی، عهده دار رهبری امت گردد و به نفع و نصیحت آن ملت اقدام نکند، بوی بهشت به مشام او نمی رسد.

با این اوصاف، تمامی علما، معاویه را بر این اساس که مجتهد و صاحب نظر بوده، معذور و بی گناه دانسته اند، همان گونه که در ماجرای «واقعه طف» و «حادثه غارت و آتش زدن مدینه» فرزندش یزید را نیز، معذور شمرده اند. (2)

حتی بسیاری از علما، معتقدند که یزید از اولیاء الله و اهل بهشت است و هر کس درباره او تردید داشته باشد، خداوند او را بر آتش جهنم نگه می دارد! (3)

معاویه، عمروبن حمق خزاعی را که از یاران صالح رسول خدا (ص) بود و در اثر عبادت و اطاعت فرسوده شده بود، به علت محبتی که از علی (ع) بر دل داشت، به شهادت رسانید و سر او را بالای نیزه برد و آن اولین سری بود که در اسلام، بالای نیزه می رفت، اما با وجود این، عده ای کار او را توجیه و او را معذور دانسته اند! (4)

قتل حجربن عدی و حسین بن علی (ع)

معاویه، حجربن عدی کندی، از یاران دانشمند و فداکار علی (ع) را به همراه یاران پرهیزکارش که حاضر نشدند علی (ع) را لعنت کنند، به قتل رسانید، همان گونه

1- صحیح بخاری، ج 6، ص ٢6١4، ح 6٧٣٢.
2- مجموعه رسایل کبری، ج ٧، رساله ٧، ص ٣٠٠؛ ارشاد الساری، شرح صحیح البخاری، ج 6، ص ٢٣٠؛ تاریخ ابن خلدون، ص ٢4١؛ تاریخ ابن اثیر، ج ١١، حوادث سال 5٨٣؛ غزالی، احیاء العلوم، ج ٣، ص ١١٢.
3- غزالی، احیاء العلوم، ج ٣، ص ١١٢.
4- شرح نهج البلاغه، ابن ابی الحدید، ج ٢، ص ٢٩٠.