راه وحدت امت اسلامی صفحه 172

ابن حجر عسقلانی می نویسد: رسول خدا (ص) به مناسبت داستان کسا، علی و فاطمه و حسن و حسین (علیهم السلام) را تجلیل و تکریم کرد و فرمود:

اَنَا حَربٌ لِمَنْ حارَبَهُم وَ سِلْمٌ لِمَنْ سالَمَهُمْ وَ عَدُوٌّ لِمَنْ عاداهُمْ. (1)

من می جنگم با کسی که با اهل بیت (علیهم السلام) بجنگد و سلم و صلح دارم با کسی که با آنان از در صلح و سلامت درآید، دشمن خواهم بود با کسانی که با آنان عداوت و دشمنی داشته باشد.

همچنین پیامبر اکرم (ص) فرمود:

حَرْبُ عَلیٍّ (ع) حَرْبِی وَ سِلْمُهُ سِلْمِی. (2)

جنگ با علی (ع) جنگ و درگیری با من است و تسلیم شدن در برابر او، تسلیم شدن در برابر من خواهد بود.

بر این منوال مطالب دیگری نیز، در کتاب های صحیح و سایر کتب حدیث و تاریخ به طور متواتر میان مسلمانان رسیده است که نیاری به آوردن همه آنها احساس نمی شود.

با این اوصاف، آنها، کسی که در برابر این همه گفته های صریح، اقدام به اجتهاد و تأویل می نماید را، معذور و بی گناه و حتی عادل می شمارند!

در واقع، آنها کسی را معذور و توجیه می کنند که در قنوت نماز، به مردانی لعنت و دشنام می دهد که خداوند در قرآن آنها را از رجس و ناپاکی، پاک و مبرّا شمرده (3)و

1- صواعق المحرقه، ص ١44، فصل اول، باب ١١؛ احمدبن حنبل، مسند، ج ٣، ص 446. مسند پس از آن اضافه می کند: «إنَّ رَسُولَ اللهِ نَظَرَ إلی عَلیٍّ و فاطِمَهَ وَ الْحَسَنِ وَ الحُسَینِ فَقال: اَنَا حَرْبٌ لِمَنْ حارَبَکُمْ وَ سِلْمٌ لِمَنْ سالَمَکُم» ، کتاب الجمل للشیخ المفید، ص ٧٩؛ بحارالانوار، ج ٣٢، ص ٣٣١، باب ٨.
2- بحارالانوار، ج ٣٢، ص ٣٣١، باب ٨.
3- اشاره به آیه: ( انما یرید الله لیذهب عنکم الرجس أهل البیت و یطهرکم تطهیرا) (احزاب: ٣3)