راه وحدت امت اسلامی صفحه 228

کسانی که از امامیه و حشویه، چیزی غیر این بگویند که گذشت، آنان به احادیث ضعیفی تمسک جسته اند که پنداشته اند آن احادیث، صحیح است و نظر آنان اعتبار ندارد و با این گونه نظرات نمی توان از یک مطلب کلی و اصولی قطعی، دست برداشت.

همچنین محقق هندی از قول سید مرتضی نقل می کند که:

علم به صحت قرآن، مانند علم به وجود شهرها و وقایع بزرگ مشهور و دیوان اشعار عرب است؛ زیرا اولاً اهمیت دادن به حفظ قرآن، به قدری زیاد بود که در سایر مکتوبات چنین دقت و مراقبتی اعمال نمی شد و ثانیاً قرآن معجزه نبوت و مأخذ علوم شرعی و احکام دینی است و دانشمندان مسلمان، در حفظ و نگه داری آن، آن قدر دقت و مواظبت به خرج داده اند که حتی، تمام جزئیات آن را، مانند: اعراب و قرائت و حروف و آیات آن را تنظیم نموده اند، آن وقت با این همه دقت و توجه، چگونه ممکن است در آن، زیاده و نقصانی، رخ داده باشد؟ !

نظریه محدثان شیعه درباره قرآن

امام هندی در این باره می گوید: قاضی نور الله شوشتری که از علمای مشهور امامیه است، می نویسد:

آنچه درباره وقوع تغییر در قرآن، به شیعه امامیه نسبت داده شده، نظر اجماعی آنان نیست، بلکه این مطلب را گروه اندکی بیان داشته اند که برای نظر آنان، نمی توان اعتباری در نظر گرفت! (1)