راه وحدت امت اسلامی صفحه 263

و «به خدا سوگند می خوردند که مسلمان اند و از یاران پیامبر اسلام (ص) ، در صورتی که از آنان نبودند، بلکه طایفه ای تفرقه گر بودند و اگر پناهگاهی و غارهایی یا سوراخی می یافتند، از صحنه جنگ با شتاب به داخل آن می خزیدند!» . (1)

«برخی از آنان هم، پیامبر را اذیت می کردند و می گفتند: او گوش محض است و حرف همه را قبول می کند! پیامبر! به آنان بگو: پیامبر گوش خیر است که به خدا ایمان آورده، و به اهل ایمان اطمینان پیدا می کند و نیز، برای اهل ایمان رئوف و مهربان است و آنها هم که او را اذیت می کنند، عذاب دردناکی خواهند داشت! آنان برای شما سوگند می خورند، که شما را خرسند کنند. اما رسول خدا شایسته تر است که او را راضی نمایند اگر واقعاً مؤمن هستند. مگر نمی دانند هرکس با خدا و رسول، مخالفت ورزد برای او آتش دوزخ خواهد بود که برای همیشه در آن خواهد ماند و این برای او ذلت بزرگی خواهد بود!» . (2)

«و اگر از آنان بپرسی، این چگونه عملکردی است؟ می گویند تفریح و مزاح می کردیم! بگو آیا خدا و آیات و رسول او را، به استهزاء می گیرید؟» . (3)

«و برخی از آنان هستند که با خدا عهد می کنند که اگر از فضل خداوند دارا شوند، صدقه و زکات را می پردازند و از صالحان می گردند، اما همین که از فضل خود به آنان کرامت کردیم، گرفتار بخل می شوند و به احکام الهی پشت می نمایند و در نتیجه، نفاق تا روز قیامت در دل های آنان می ماند؛ زیرا آنان درباره وعده ای که دادند، با خدا مخالفت کردند و دروغ گفتند!» . (4)

1- اقتباس از توبه: 56 و 5٧.
2- توبه: 6١-6٣.
3- توبه: 65.
4- توبه: ٧5-٧٧.