تشیع و تسنن: کاوشی در اشتراک ها و افتراق ها صفحه 105

4_ تحریک تعصب های بی جا:

قدرت های بیگانه از تعصب های بی جا و غیرمنطقی پیروان مذاهب گوناگون به عنوان حربه ای بر ضد همبستگی پیروان این مذاهب بهره می برند. از دیدگاه بسیاری از مذاهب، قرار گرفتن در اختیار نیت های زمام داران استبدادگر و یاری رساندن به دشمنان دین و نیروهای «ظلمه» نکوهش شده، و بی توجهی بدان در ردیف گناهان بزرگ به شمار آمده است. استعمارگران با دامن زدن به اختلاف های مذهبی مانند مسأله ی خلافت، می کوشند تعصب پیروان مذاهب اسلامی را علیه یکدیگر برانگیزانند و آنان را از موضع اصلی و هماهنگ شان غافل سازند. «دامن زدن به اختلاف های مذهبی به شیوه های مختلف انجام می شود برخی از آن ها عبارتند از: ایجاد حس بدگمانی و سوء ظن در میان مسلمانان به ویژه شیعه و سنی، نگارش و پخش مطالب اهانت آمیز و تهمت انگیز از سوی یک گروه نسبت به گروه دیگر، دامن زدن به فتنه و آشوب و هرج و مرج، ترویج این اندیشه که اسلام تنها دین عبادت و پرهیزکاری است و به امور دنیا و امور وابسته بدان کاری ندارد و تثبیت این عقیده که دین از سیاست جداست و دین و مذهب قطب متضاد یکدیگرند. پس رهبران مذهبی واقعی، نباید در مسایل سیاسی دخالت داشته باشند».(1)

در این فرآیند، پیروان مذاهب با تعصب های کورکورانه و بدون در نظر داشتن شرایط جامعه ی اسلامی آب به آسیاب دشمن می ریزند و با فراموش کردن دشمن اصلی، بر خلاف دورنمای واحدی که اسلام ارایه می دهد، در