تشیع و تسنن: کاوشی در اشتراک ها و افتراق ها صفحه 58

صفحه 58

4_ دیگر دوستی

4_ دیگر دوستی

تشیع

در حوزه ی مذهب تشیع، محبت و عشق ورزیدن به دیگران به عنوان یک تمایل ژرف درونی و رفتار مطمئن بیرونی، زمینه ساز هم گرایی اجتماعی است.

اگر فرد نتواند این احساس درونی را برآورده سازد، نمی تواند ارتباطش را با دیگران سامان دهد. روابط اجتماعی و احساس پیوند با دیگران در شکل های گوناگون آن، در کنار رابطه ی عبادی بنده با خداوند نمود پیدا می کند. به یقین، جنبه های سیاسی و اجتماعی عبادت آن گاه نقش حقیقی شان رابه دست می آورند که در رهبری روابط اجتماعی با هم نوعان و هم کیشان خود، نیرویی سازنده پدید آورد در این صورت آن چه را برای خود می خواهد، برای دیگران نیز می جوید و در این صورت، اعضای جامعه ی دینی را عضوی واحد می داند که درد مشترک دارند و درمان آن نیز یکی است.

در فرهنگ تشیع، هدیه دادن، سوغاتی آوردن، قرض دادن، به عیادت رفتن، به اصلاح ذات البین پرداختن، دست دادن، رازداری، فروتنی و گذشت از نشانه های دیگر دوستی به شمار می آید. که دوستی ها را در جامعه افزایش می دهد و به اصلاح رفتارهای اجتماعی می انجامد. رسول خدا صلی الله علیه و آله درباره ی هدیه دادن به هم دیگر فرموده است: «ای مسلمانان! برای یکدیگر تحفه و هدیه بفرستید و با این کار، ریشه ی مودت و دوستی تان را محکم سازید؛ زیرا هدیه، حقد و کینه را از بین می برد.(1)


1- اتحاد و دوستی، ص 257.
کتابخانه بالقرآن کتابخانه بالقرآن
نرم افزار موبایل کتابخانه

دسترسی آسان به کلیه کتاب ها با قابلیت هایی نظیر کتابخانه شخصی و برنامه ریزی مطالعه کتاب

دانلود نرم افزار کتابخانه