وحدت و همگرایی در اندیشه اسلامی صفحه 102

روز عمر کرد؛

3. پیمان دفاعی مشترک که پس از جنگ شش روزه، میان مصر، سوریه و اردن (1966 م) شکل گرفت، برای همیشه به دست فراموشی سپرده شد؛

4. منشور طرابلس که میان ناصر، قذافی و نمیری منعقد گردید (1969 م)، به سرنوشتی نامعلوم دچار شد؛

5 . فدراسیون مصر و لیبی (1970 م) که پس از چند هفته از هم پاشید؛

6 . شکل گیری جماهیر عرب میان مصر، سودان و لیبی (1971 م) که به دلیل کارشکنی برخی اعضا از هم پاشید؛

7. پیمانهای دیگر نیز نظیر پیمان وحدت طلبانۀ لیبی و تونس (1974 م)، سوریه و عراق (1978 م)، لیبی و سوریه (1980 م) و پیمان شکل گیری مغرب بزرگ عربی متشکل از الجزایر، مراکش و تونس (1983 م) به سرنوشتی نامعلوم دچار گردید.(1)

7. شایعه پراکنی

یکی از مشکلاتی که همواره دامن گیر جامعه است، وجود شایعات بی اساس است که از سوی دشمن با هدف فریب افکار عمومی و انحراف ساده اندیشان مطرح می شود. یکی از آثار زیانبار این پدیدۀ شوم، ایجاد اختلاف و پراکندگی در صفوف مسلمانان و خصومت و درگیری در میان زمام داران کشورهای اسلامی است. امام علی(علیه السّلام)‰ در ضرورت پرهیز از شایعه پراکنی فرمود:

أیّها الناس من عرف من أخیه وثیقۀ دینٍ و سداد طریقٍ فلایسمعنّ فیه أقاویل الرجال. أما إنّه قد یرمی الرامی و تخطئ السهام و یحیل الکلام؛ ای مردم، آن کس که از برادرش اطمینان در دین و استقامت در راه و