دو مکتب در اسلام جلد اول صفحه 292

افزون بر این ، طبری و ابن کثیر عبارت وصی من و جانشین من را از سخن پیغمبر خدا(ص ) در حدیث انداز بنی هاشم به عبارت گنگ و مبهم کذا و کذا تغییر داده اند. زیرا که این خبر مردم را از حق مسلم علی (ع ) در حکومت و فرمانروایی آگاه می ساخت که به هیچوجه صلاح نبود تا از آن آگاه شوند!

بخاری نیز سخنان عبدالرحمان بی ابی بکر را به شیئا (چیزی ) تغییر داده ، زیرا که سخن عبدالرحمان به خلفایی مانند معاویه و یزید و مروان برمی خورد، و مردم را از مطلبی آگاه می ساخت که شایسته نبود تا بر آن آگاهی یابند!

پاسخ ابوبکر و عمر در سیره ابن هشام و تاریخ طبری و صحیح مسلم تغییر داده شده است . زیرا سخنان آن دو صحابی مفاهیمی را در برداشته که شایسته آن دو خلیفه نخستین نبوده است . از این روست که هر یک از ایشان قسمتی از خبر را حذف کرده مطلب را گنگ و مبهم نموده اند!

این قبیل کتمان و پرده پوشی نزد علمای مذهب خلفا بسیار به چشم می خورد.

2- حذف تمام خبر از سیره صحابه با اشاره به حذف آن

از دیگر موارد کتمان و پرده پوشی دانشمندان مذهب خلفا کاری است که با نامه ردوبدل شده بین محمد بن ابی بکر و معاویه صورت داده اند. در صورتی که می بینیم نصر بن مزاحم (م 212 ق ) در

کتاب صفین و مسعودی (م 346 ق ) در کتاب مروج الذهب تمام نامه محمد بن ابی بکر را به معاویه آورده اند که در آن از فضایل و مناقب امیرالمومنین (ع ) و اینکه حضرتش وصی پیغمبر است سخن رفته و معاویه در پاسخ به او، به همه آنها در نامه خود اعتراف کرده است .

اما چون در متن و پاسخ آن مطالبی است که انتشار آن لطمه به مقام خلفا می زند، طبری (م 310 ق ) با اشاره به اسناد خبر هر دو نامه ، به بهانه اینکه مردمان ساده دل و عامی را توانایی شنیدن چنان مطالبی نیست ، از آوردن آنها شانه خالی کرده است . و یا به عبارت دیگر، او با آوردن چنان بهانه ای ، دانسته و عمدا حق را از همه مردم پنهان داشته است !!

ابن اثیر (م 630 ق ) نیز که بعد از طبری آمده ، درست پا به جای پای نهاده و همان عذر و بهانه را آورده است !

ابن کثیر هم که بعد از هر دو آنها آمده ، به نامه محمد بن ابی بکر در جنگ کبیر (622) خود اشاره کرده ، ولی به این اندازه بسنده کرده است که بگوید: در نامه خشونت به کاری رفته است .