دو مکتب در اسلام جلد اول صفحه 81

عباس ، به قدری گریست که از اشک چشمش ، سنگریزه های زیر پایش خیس شد. آنگاه گفت : درد بر رسول خدا(ص ) چیره شد و حضرتش را آزار می داد که در همان حال فرمود: برایم کاغذی بیاورید تا برایتان دستوری بنویسم که پس از من هرگز به گمراهی نیفتید. به سبب فرمان پیغمبر خدا(ص ) در میان حاضران در آن مجلس مشاجرات لفظی درگرفت ، در صورتی که در پیشگاه هیچ پیغمبری اختلاف و پرخاش روا نیست ؛ تا آنجا که زبان درازی و جسارت حاضران به حدی رسید که بی هیچ ملاحظه ای گفتند: هجر رسول الله (ص ). یعنی پیامبر(ص ) هذیان می گوید. (179)

و در روایتی دیگر آمده است که ابن عباس بارها می گفت :

ان الرزیه کل الرزیه ما حال بین رسول الله (ص ) و بین ان یکتب لهم ذلک من اختلافهم ولغطهم . یعنی همه بدبختیها از آنجا شروع شد که بر اثر اختلاف و ایجاد سرو صدا در میان حاضران ، بین رسول خدا و نوشتن آن دستور العملش مانع ایجاد کردند. (180)

وفات رسول خدا(ص ) و عکس العمل عمر

ظهر روز دوشنبه بود که رسول خدا(ص ) برای همیشه دیده بر هم نهاد. در آن هنگام ابوبکر بیرون از مدینه و در سنح بود و بر بالین پیغمبر حضور نداشت . اما عمر در مدینه بود و اجازه خواست تا بر بالین پیغمبر حاضر شود. پس ، همراه با مغیره بن شعبه پا به درون اتاق نهاد و پارچه ای را که بر چهره مبارک رسول خدا(ص ) انداخته بودند به کنار زد و خیره در صورت آن حضرت شد.

پس از لحظاتی چند، سر برداشت و سکوت را در هم شکست و گفت : رسول خدا چه سخت بیهوش افتاده است ! مغیره گفت : به خدا قسم که پیغمبر از دنیا رفته است . عمر بر سرش فریاد کشید که : دروغ می گویی ! رسول خدا نمرده است ، تو مردی فتنه گر و آشوب طلبی ، پیغمبر خدا هرگز نمی میرد، مگر وقتی که ریشه منافقان را از بیخ و بن براندازد. (181)

آنگاه عمر از اتاق بیرون آمد و در میان حاضران پشت سر هم گفت :

برخی منافقین شایع کرده اند که رسول خدا مرده است . رسول خدا نمرده ، بلکه پیش خدا رفته است ؛ همان طور که موسی در میان قومش از نظرها غائب شد و چهل روز دیده نشد. به خدا قسم که رسول خدا(ص ) برمی گردد و دست و پای کسانی را که شایع کرده اند او مرده است ، می برد! (182) هر کس بگوید پیغمبر مرده است ، من با شمشیرم گردنش را می زنم ! پیغمبر نمرده ، بلکه به آسمان رفته است ! (183)

در همان هنگام تلاوت آیه ای از قرآن به وسیله ابن ام مکتوم به گوش رسید که می خواند:

و ما محمد الا رسول قد خلت من قبله الرسل افان مات او قتل انقلبتم علی اعقابکم . یعنی محمد نیست مگر پیغمبری که پیش از او پیامبرانی درگذشته اند، آیا اگر او بمیرد یا کشته شود، شما به عقب برمی گردید؟ (184)