دو مکتب در اسلام جلد دوم صفحه 170

آیه شریفه تمتع در حج را با اعلام به اینکه خداوند شدید العقاب است به پایان برده است !!

خداوند متعه حج را در این آیه آشکارا و با صراحتی هر چند تمامتر مقرر داشته ، و به موجب اخبار متواتر که در صحاح از پیامبر خدا (ص ) آمده ، حضرتش آن را در حجه الوداع سنت نهاده است . به روایات زیر توجه کنید:

تمتع در حج در سنت پیغمبر (ص )

از آنجایی که انجام عمره در ماههای حج نزد قریش در جاهلیت از زشت ترین گناهان به حساب می آمد، رسول خدا (ص ) چنانچه از روایات زیر به دست می آید، حکم عمره تمتع را بتدریج تبلیغ فرموده است .

در صحیح بخاری و سنن ابوداود و ابن ماجه و بیهقی آمده و این سخن از بخاری در صحیح او در کتاب حج ، باب قول النبی العقیق واد مبارک است که گفت :

در دشت عقیق شنیدم رسول خدا (ص ) می فرمود: فرشته از جانب خدایم آمد و گفت : در این بیابان مبارک نماز بگزار و بگو که عمره در حج داخل شده است . و بنا به روایتی دیگر: عمره به همراه حج است . لفظ بیهقی در همین حدیث چنین است : جبرئیل (ع ) بر من وارد شد...و در آخر روایت آمده : عمره تا روز قیامت در حج داخل شده است .

و عقیق در معجم البلدان چنین تعریف شده است : عقیق همان جایی است که درباره اش آمده : تو در سرزمین مبارکی هستی . و آن محلی است درون وادی ذوالحلیفه ، جایی که مردم عراق در ذات عرق آن احرام می

بندند.

ابن حجر در شرح این حدیث در فتح الباری گفته است : بین عقیق و مدینه چهار میل راه است (636).

پیامبر خدا (ص ) عمر را از نزول وحی دایر به جمع شدن عمره با حج خبر داده و در این تبلیغ به شخص او، حکمتی نهفته است که آن را در بحث از رویدادهای زمان او درباره عمره در می یابیم .