دو مکتب در اسلام جلد دوم صفحه 8

خداوند در قرآن کریمش از بدعت چنین یاد کرده است : و رهبانیه ابتدعوها ما کتبناها علیهم . یعنی رهبانیت و ترک دنیای را که ما بر آنها واجب نکرده بودیم ، از پیش خود بدعت نهادند. (حدید / 27).

کوتاه سخن اینکه :

شرع اسلامی آن چیزی است که در کتاب قرآن و سنت آمده و یا از آنها استنباط می شود. بدعت هم عبارت از این است که شخص مطابق سلیقه و دلخواهش چیزی را در دین وارد کند که در قرآن

و سنت نیامده یا از آنها فهمیده نشده باشد. اگر چه آن را اجتهاد و یا صلاحدید و یا به اصطلاح مردم این روزگار، اسلام انعطاف پذیر، و اسلام هماهنگ با نیاز جامعه بنامیم ، و آنچه در احادیث رسول خدا (ص ) در امر بدعت آمده است درباره بدعت و بدعت گذار آن صدق می کند.

4. فقه

الف فقه در لغت ، همان گونه که در کتابها آمده است ، به معنای درک و فهم است .

ب فقه در قرآن و سنت پیامبر (ص ) به شرحی است که در ذیل گفته می شود. خداوند در قرآن کریم می فرماید:

فلو لا نفر من کل فرقه منهم طائفه لیتفقهوا فی الدین ولینذروا قومهم اذا رجعوا الیهم لعلهم یحذرون . یعنی چرا از هر گروه ، برخی از ایشان حرکت نمی کنند تا در دین فقیه و دانا شده چون به میان قوم خود باز گردند، آنان را بیم دهند، تا شاید به خود آیند. (توبه / 122).

رسول خدا (ص ) نیز فرموده است :

نضر الله عبدا سمع مقالتی هذه فبلغها، فرب حامل فقه غیر فقیه ، و رب حامل فقه الی من هو اءفقه منه (19). یعنی خداوند شاداب گرداند آن بنده ای را که سخنانم را شنید و آن را به دیگران رسانید. چه بسا حامل فقهی که خود فقیه نباشد، و بسیارند حاملان فقهی که آن را به فقیه تر از خود برسانند.