- سخن مترجم 1
- بخش اول : اوضاع مسلمانان پیش از قیام حسینی 4
- توضیح 4
- نخستین گفتار: قیام امام حسین(ع) علیه انحرافاتی که بر اثراجتهاد وعمل به راءی در سنت پیغمبر(ص) پدیدآمده بود 4
- دو دستگی امت 7
- نتیجه کوششهای معاویه 9
- امام از بیعت با یزید سر باز می زند 10
- یزید در آیینه رفتار و گفتارش 11
- قسمت اول 11
- قسمت دوم 17
- بخش دوم : خبر از رویداد کربلا پیش از وقوع آن 24
- مقدمه 24
- 1. خبر راءس الجالوت 24
- 2. خبر کعب 25
- 3. حدیث اسماء بنت عمیس 26
- 4. حدیث ام الفضل 26
- 5 . و در مقتل خوارزمی آمده است 28
- 7. حدیث انس بن مالک 29
- 6. روایت زینب دختر جحش 29
- 9. روایات ام سلمه 30
- 8 . حدیث ابوامامه 30
- 10. روایات عایشه 33
- 12. روایت سعید بن جمهان 35
- 11. روایت معاذ بن جبل 35
- قسمت اول 36
- 14. روایات امیرالمؤ منین علی (ع ) 36
- 13. روایات ابن عباس 36
- قسمت دوم 39
- 15. روایت انس بن حارث و شهادتش 43
- 16. مردی از بنی اسد 44
- حسین (ع ) و بیعت با یزید! 45
- وصیتنامه امام حسین (ع ) (91) 50
- حرکت امام به سوی مکه 51
- توضیح 54
- بخش سوم : ماءموریت مسلم بن عقیل به کوفه 54
- امام آماده عزیمت به عراق می شود 58
- حسین (ع ) و ابن عباس 59
- نامه امام (ع ) به بنی هاشم 59
- جلوگیری از حرکت امام 60
- امام با برادرش محمد بن حنفیه 60
- عبدالله بن جعفر و نامه فرماندار 61
- نامه ای از عمره ، دختر عبدالرحمان 62
- حسین (ع ) و فرزند عمر 63
- حرکت به سوی عراق 63
- سخنرانی امام 63
- فرمانهای یزید! 64
- دیدار امام با فرزدق شاعر 65
- دیدارهای میان راه 65
- چه کسی باور داشت حسین (ع ) کشته نمی شود! 66
- دیدار امام (ع ) با عبدالله بن مطیع 66
- امام و خبر کشته شدن مسلم و هانی 67
- دیدار با پیامگزاران ابن اشعث و ابن سعد 68
- امام (ع ) همراهان را از کشته شدن مسلم آگاه می کند 68
- دیدار با مردی از قبیله بنی عکرمه 69
- بیم دهنده ای دیگر 70
- برخورد امام حسین (ع ) با حر و سپاهیانش 70
- سخنرانی امام در میان سپاهیان 73
- خطبه ای دیگر از آن حضرت 74
- رسیدن یارانی از کوفه 75
- بار دیگر آب اضافی 78
- سرزمین کربلا 79
- ابو مخنف می گوید 79
- بخش چهارم : ورود خاندان پیغمبر (ص ) به سرزمین کربلا 79
- عمر سعد به کربلا وارد می شود! 81
- ابن سعد علت آمدن امام را جویا می شود 82
- گزارش عمر سعد به ابن زیاد 83
- ابن زیاد بسیج عمومی می دهد! 84
- آب را به روی فرزندان پیغمبر می بندند! 86
- جنگ بر سر آب 87
- اتمام حجت امام پیش از آغاز جنگ 88
- ممانعت ابن زیاد از بازگشت امام (ع ) 90
- شمر برای عباس و برادرانش امان نامه می گیرد! 91
- شام عاشورا 92
- پیشروی سپاه عمر سعد به سوی خیام حسینی 92
- مهلت خواستن حسین (ع ) از یزیدیان 93
- پاسخ یاران و بستگان امام 95
- سخنرانی امام (ع ) در شب عاشورا 95
- ضحاک مشرقی و شرط او! 96
- امام خواهرش را به شکیبایی فرمان دهد 97
- شام عاشورا و خاطره ضحاک شرقی 99
- توضیح 101
- بخش پنجم : روز عاشورا 101
- شادمانی یاران حسین (ع ) به خاطر شهادت 102
- دعای امام حسین (ع ) در روز عاشورا 102
- نخستین سخنرانی امام 103
- یاوه سراییهای شمر 105
- سخن زهیر بن قین با سپاهیان 106
- به خود آمدن و توبه حر 107
- دومین سخنرانی امام (ع ) 109
- اندرز حر به کوفیان 109
- نفرین امام درباره ابن حوزه 112
- طبری از قول حمید بن مسلم در تاریخ خود می نویسد 113
- یورش سپاهیان خلافت به اردوگاه امام 113
- حمله جناح راست سپاهیان ابن سعد و درخواست کمک 115
- حمله جناح راست عمر و شهادت مسلم بن عوسجه 117
- حمله جناح چپ عمر و شهادت کلبی و همسرش 117
- در خیل شهیدان 118
- تیرانداز ماهر امام (ع ) 118
- چهار شهید همراه در یک جا 119
- شهادت بریر 120
- عمرو بن قرظه انصاری 124
- جنگ حر با یزید بن سفیان 124
- به آتش کشیدن خیمه های امام توسط ابن سعد 125
- نماز خوف در برابر تیر و شمشیر 126
- شهادت حبیب بن مظاهر 126
- شهادت سعید حنفی 130
- شهادت زهیر بن قین 131
- شهادت نافع بن هلال جملی 132
- دو رزمنده غفاری 136
- دو نوخاسته جابری و حنظله 136
- عابس بن ابی شبیب و شوذب 137
- فرار ضحاک مشرقی 139
- شهدایی دیگر 140
- 1. عمرو بن خالد 140
- 2. سعد بن حنظله 141
- 3. عبدالرحمان بن عبدالله یزنی 142
- 4. قره بن ابی قره 143
- 5. عمرو بن مطاع 144
- 6. چون غلام ابوذر 145
- 7. انیس بن معقل 147
- 8 . حجاج بن مسروق 147
- 9. جناده بن حرث 148
- 10. عمرو بن جناده 149
- 11. نوجوانی یتیم 151
- اشاره 153
- بخش ششم : شهدا از عترت پیامبر خدا (ص ) 153
- نخستین شهید از خانواده پیغمبر 153
- شهادت عبدالله بن مسلم بن عقیل 158
- خیل شهیدان هاشمی 158
- شهادت جعفر بن عقیل 159
- شهادت عبدالرحمان بن عقیل 160
- شهادت محمد بن عبدالله بن جعفر 161
- شهادت عون بن عبدالله بن جعفر 161
- 1. عبدالله حسن 162
- شهادت فرزندان امام مجتبی (ع ) 162
- 2. شهادت قاسم بن الحسن 163
- شهادت برادران امام (209) 164
- به شهادت رساندن کودکان از خاندان پیغمبر (ص ) 173
- 1 - شهادت کودک شیرخوار امام حسین (ع ) 173
- 2 - شهادت کودکی دیگر از امام 174
- 3 - شهادت کودکی وحشت زده 175
- 4 - شهادت کودکی دیگر از امام حسین (ع ) 176
- آخرین شهید 181
- کشنده حسین جایزه می خواهد! 182
- عزاداران بر امام حسین (ع ) در مدینه 183
- اسب تاختن بر کشته فرزند زهرا (ع ) 183
- نجات یافتن عقبه و اسیر شدن مرقع 183
- بخش هفتم : رویدادهای پس از شهادت امام (ع ) 186
- توضیح 186
- سرهای شهدا در میان افراد سپاه خلافت 187
- سپاه خلافت حرم پیامبر را به اسیری به کوفه می برد! 190
- سخنرانی زینب (س ) در میان کوفیان 191
- سخنرانی فاطمه صغری 193
- سخنرانی ام کلثوم 194
- خانواده پیغمبر در پیشگاه فرزند مرجانه ! 196
- سر امام را در کوچه های کوفه می گردانند! 200
- آگاه شدن مردم مدینه از کشته شدن امام 201
- به خاک سپردن اجساد مطهر خاندان پیامبر 203
- آگاه شدن یزید از کشته شدن فرزند پیغمبر (ص ) 203
- اسرای اهل بیت را به نزد یزید می فرستند 204
- سر بریده فرزند پیغمبر پیشاروی خلیفه مسلمین ! 204
- خلیفه و پایتختش آماده پذیرش آل پیامبر می شوند! 204
- اظهار شادمانی در پایتخت خلافت اسلامی ! 205
- ورود اهل بیت پیغمبر به پایتخت خلافت اسلامی 207
- واردکردن خانواده پیغمبر (ص ) به دربار خلافت 209
- سخنانی که بین امام سجاد (ع ) و یزید رد و بدل شد 211
- پرخاش دانشمند یهودی بر یزید 212
- مرد شامی عترت پیغمبر را به کنیزی می خواهد! 213
- سر فرزند پیغمبر پیشاروی خلیفه مسلمین 214
- خلیفه مسلمانان و ابیات ابن زبعری 216
- سخنرانی زینب نوه پیامبر خدا (ص ) در مجلس خلافت 218
- اظهار شگفتی و ناباوری همسر خلیفه 221
- سر سبط پیامبر به مدینه پیغمبر فرستاده می شود 221
- سخنرانی امام سجاد (ع ) در مسجد دمشق 223
- سوگواری در پایتخت خلیفه 225
- بازگردانیدن ذراری پیغمبر (ص ) به مدینه جدشان 226
- رسیدن خانواده پیغمبر به سرزمین کربلا 227
- عزاداری در بیرون شهر مدینه 227
- چهل سال سوگواری امام سجاد (ع ) 229
- پس از ورود کاروانیان اهل بیت به مدینه 229
- دستگاه خلافت پس از شهادت حسین (ع ) 231
- منظور ما از نگارش این مقتل 235
- بخش هشتم : قیام مردم مکه و مدینه 235
- فرستادگان یزید و عبدالله زبیر 237
- نمایندگان مردم مدینه در خدمت یزید 239
- قیام مردم مدینه و بیعتشان با عبدالله بن حنظله 240
- قیام صحابه و تابعین 240
- نوامیس بنی امیه در پناه امام سجاد (ع ) 241
- استمداد بنی امیه از یزید 242
- سفارشهای خلیفه به فرمانده سپاه 243
- شعر خلیفه مسلمانان 244
- سپاهیان خلافت در راه مکه و مدینه 246
- سپاهیان خلافت حرم پیغمبر را غارت می کنند 248
- بیعت بر اساس بندگی خلیفه ! 249
- سرهای بریده در پیشکاه خلیفه یزید! 250
- سفارشهای فرماندهی نیرو به جانشین خود به هنگام مرگ 253
- سپاهیان خلیفه کعبه را آتش می زنند 254
- بار دیگر، حجاج کعبه را سنگ باران می کند 257
- به آتش کشیده شدن کعبه و نزول صاعقه 260
- شادمانی حجاج در آتش گرفتن کعبه 261
- پایان کار عبدالله زبیر 262
- حجاج بر گردن اصحاب پیغمبر (ص ) مهر بردگی می گذارد! 263
- انقلابیون خلافت را تضعیف ، و ائمه احکام اسلام را احیا کردند 264
- پایان قیام مکه و مدینه و آغاز قیامهای دیگر 264
- بخش اول : کوشش ائمه (ع ) در نشر سنت پیغمبر (ص ) 265
- نتیجه تمام آنچه گذشت 265
- دومین گفتار : نتیجه شهادت حضرت سیدالشهداء (ع ) 265
- ظریف بن ناصح و اصل او 266
- چگونگی برداشت نویسندگان از نوشته ها و اصول اصحاب 266
- اسناد کتاب دیات به روایت ظریف 268
- اسناد مجموعه اول 269
- چهره های نامبرده در این اسناد 271
- اسناد دیگر کتاب دیات که تنها به شخص ظریف می رسد 273
- زنجیره اسناد روایت کتاب دیات تا امام رضا (ع ) 275
- فشرده بحث 278
- اشاره 284
- آشنایی با راویان کتاب دیات 284
- 1. سند شیخ کلینی در کتاب کافی 285
- 2. سند شیخ طوسی 288
- 3 - سند شیخ طوسی تا حسن بن فضال ، و از او تا ظریف . 292
- زنجیره سند شیخ صدوق در کتاب من لا یحضره الفقیه 297
- تداخل و درهم شدن اسانید 303
- پیوستگی زنجیره اسناد بزرگان حدیث در مکتب اهل بیت (ع ) به ایشان 306
- پیوستگی بزرگان حدیث به ائمه اهل بیت (ع ) 309
- در شرح حال ظریف بن ناصح 309
- روش تعلیم در عصر کلینی به بعد 313
- تاسیس حوزه علمیه نجف اشرف 314
- شیخ طوسی پس از انتقال به نجف اشرف 314
- آنگاه در پایان اجاره نامه خود می نویسد 318
- بخش دوم : اشتباهاتی در پاره ای از کتابهای حدیث 321
- اشاره 321
- اشتباهاتی نسخه هائی از کتابهای حدیث 321
- 1 - حدیث هفتم و چهاردهم 322
- 2 - حدیث نهم 323
- 3 و 4 - احادیث شماره 17 و 18 از کتاب الحجه 324
- معیارهای دانشمندان برای شناخت حدیث 332
- توضیح 334
- ارزیابی کتابهای حدیث در مکتب خلفا 334
- بخش سوم : ارزیابی کتابهای حدیث در مکتب خلفاء 334
- ارزیابی کتابهای حدیث در مکتب اهل بیت (ع ) 336
- علمای مکتب اهل بیت در فقه و شناخت حدیث از گذشتگان پیروی نمی کند 337
- سخنی از گوینده ای مجهول 338
- ارزیابی احادیث کتب اربعه 338
- احادیث صحیح از دیدگاه فقهای مکتب اهل بیت 339
- امانت علمی از دیدگاه علمای مکتب اهل بیت 341
- پایان سخن و فشرده ای از دو گفتار 342
- خدا و پیامبرش ، حسین (ع ) را برای احیای دین آماده کرده بودند 345
- اشاره 345
- چگونه مسلمانان به خود آمدند؟ 345
- مسلمانان در عصر امام حسین (ع ) 349
- هدف امام حسین (ع ) و شعار و روش آن حضرت 351
- امام برای اتمام حجت ، دعوت کوفیان را پذیرفت 356
- امام (ع ) برای اتمام حجت به عراق رفت و نه سخنان فرزندان عقیل 357
- امام (ع ) در مدینه از بیعت با خلیفه سرباز زد 358
- حکمتی که امام (ع ) در قیامش به کار برد 358
- به این ترتیب 362
- در میان سپاهیان امام 369
- پیامد شهادت حضرت امام حسین (ع ) 379
- ائمه اهل بیت (ع ) مواریث نبوت را دست به دست می دهند 380
- امام سجاد، میراث نبوت را آشکارا به امام باقر (ع ) می سپارد 381
- فقها به نمایندگی از امام عهده دار تبلیغ هستند 384
- نظر خوانندگان کتاب 385
- پاورقی 387
- 1 تا 39 387
- 40 تا 97 392
- 98 تا 169 398
- 170 تا 250 407
- 251 تا 334 416
- 335 تا 417 425
- 418 تا 476 435
امام حسن (ع ) نیز که پی سپر راه پدر بود، مورد خیانت اکثر فرماندهان و سپاهیانش قرار گرفت تا جائیکه آنها به معاویه نوشتند حاضرند تا امام حسن را دست بسته تحویل او بدهند! این بود که امام ناگزیر گردید تحت شرایطی با معاویه صلح کند. اما همینکه معاویه به قدرت رسید، تمام شرایط صلح را زیرپا گذاشت که یکی از آن شرایط این بود که معاویه حق ندارد خلافت را موروثی کند.
معاویه پس از وفات امام حسن (ع ) برای فرزند معلوم الحالش یزید در مقام گرفتن بیعت از مردم برآمد، ولی چهره های سرشناسی مانند حسین بن علی (ع ) و عبدالله زبیر تن به زیر بار بیعت با یزید ندادند. اما سرانجام پس از مرگ معاویه ، یزید سگ باز میمون باز زناکار فاسق ، که آشکارا حریم دین را نقض می کرد و بی هیچ پروائی شراب میخورد و مست می کرد، و دین و قیامت و حساب و کتاب ، و در یک سخن اسلام را منکر شده مسخره و ریشخند می نمود، زمام امور کشور اسلام را بدست گرفت و بر کرسی خلافت تکیه زد!!
معاویه در مدت بیست سال زماداریش علاوه بر
اجتهادها و بدعت گذاریها زمامداران پیش از خودش ، اجتهادها کرده و بدعتها گذاشته ، و افزون بر آنها سب و دشنام بر امیرالمؤ منین علی (ع ) را آئین نهاده بود، که در خطبه های نماز جمعه آشکارا به حضرتش اهانت می کردند، و این را چنان تبلیغ کرده بود که مردم معتقد شده بودند که نماز بدون سب و دشنام به علی (ع ) اصلا نماز نیست !! در چنین اوضاع و احوالی که از اسلام فقط نامی مانده بود، یزید فاسق فاجر خلیفه می شود، و امام حسین (ع ) نواده پیغمبر خدا و حافظ شریعت اسلام نیز حضور دارد، و به او پیشنهاد می شود که باید دست بیعت به دست یزید بزند، و حکومت مطلقه او را با تمام خصوصیاتش برسمیت بشناسد!!
امام حسین (ع ) در برابر این پیشنهاد فقط یکی از این دو راه را در پیش داشت :
1 - با یزید بیعت کند و در رفاه و آسایش و ثروت و احترام بزندگانی خود ادامه دهد، که در آن صورت نه تنها بر تمام کارها و رفتار خلاف یزید انگشت تاءیید می گذاشت ، بلکه همه بدعتها و اجتهادها و تاءویل های خلاف خلفای پیشین را نیز برسمیت می شناخت و به یک سخن فاتحه اسلام را می خواند، چنانکه خود فرمود:
و علی الاسلام السلام اذ قد بلیت الامه براع مثل یزید
2 - با یزید از در مخالفت بر می خواست که در این صورت ، نه تنها دنیا و مال و منالش را از دست می داد، بلکه بخاطر احیاء اسلام و قرآن و سنت راستین
پیامبر خدا (ص ) از جان خود و بستگان و یارانش نیز باید می گذشت که همین راه را برگزید و با عزمی قوی و نیروئی الهی در آن قدم گذاشت و با نثار خون خود و عزیزانش اسلام را زنده کرد، و موجب گردید تا فرزندانش از ائمه اهل بیت (ع ) بتوانند جامعه اسلام را با اسلام و سنت راستین پیامبر خدا (ص ) آشنا و آنرا تبلیغ نمایند.
یزید آشکارا و بی پرده از والی مدینه خواسته بود که یا از حسین بیعت بگیرد و یا سر او را بردارد! این مرد فاسق سیاست پدرش معاویه را نداشت و بی هیچ ملاحظه و پروائی خون پسر پیغمبر خدا (ص ) را می ریخت . پس امام اگر همچنان در مدینه می ماند، پیش از اینکه صدا و علت مخالفتش با یزید بگوش مسلمانان برسد کشته می شد و خونش به هدر می رفت . از این جهت برای اعلام علت مخالفت خود با یزید دست به هجرت زد و از مدینه رهسپار مکه گردید و به خانه خدا پناه برد و در آنجا، در موسم حج به ارشاد مسلمانان پرداخت و آنان را از حقایق اسلام و سنت راستین پیغمبر را باخبر ساخت ، و موارد بدعتها و انحرافات زمامداران را از مقررات اسلامی برشمرد. در همان احوال که حرکت امام حسین توجه جهان اسلام را تا حد قابل ملاحظه ای به خود جلب کرده بود، مردم کوفه نیز با ارسال نامه های متعدد و مسئولیت برانگیزی مصرا از حضرتش خواستند که به کوفه بیاید و امامت و رهبری ایشان را بر