دو مکتب در اسلام جلد سوم صفحه 253

غارت و چپاول دار و ندار مردم آنجا گشودند، با سپاهیان زیر فرمانش به سوی مکه حرکت کرد و در اواخر محرم سال 64 هجری در ناحیه المشلل فرود آمد.

سفارشهای فرماندهی نیرو به جانشین خود به هنگام مرگ

مسلم بن عقبه ، فرمانده نیروی اعزامی خلیفه در المشلل ، بیمار گردید و آثار مرگ در او هویدا شد. او چون مرگ را در چند قدمی خود دید، بنا به دستور صریح خلیفه یزید، حصین بن نمیر سکونی را پیش خواند و به او گفت :

ای پست زاده بی ارزش ! به خدا سوگند اگر کار به دست من بود، هرگز تو را به فرماندهی چنین سپاهی نمی گماشتم ، اما چه کنم که امیرالمؤ منین چنین دستور داده ، و تو را بعد از من به فرماندهی این سپاه برگزیده ، و ناگزیر باید که فرمان امیرالمؤ منین اجرا شود. پس درست گوش کن که چه می گویم .

از هر سو که شده در این جنگ که در پیش داری کسب خبر کن ، ولی هرگز فریفته سخنان فردی از قریش مشو و از او مطلبی را مپذیر و مردم شام را از جنگ با دشمنانشان باز مدار و چون با این زبیر روبرو شدی بیش از سه روز او را مهلت مده که نکند آن فاسق تقویت خود بپردازد و نیروی کافی برای جنگ با تو تدارک ببیند.

آنگاه خدا را مخاطب ساخته گفت :

بارخدایا! من بجز اقرار به یکتایی تو و پیامبری محمد (ص ) کاری در خور توجه و امید برانگیز برای سرای دیگر خود انجام نداده ام ! (306)

ابن کثیر این مطلب را به گونه ای دیگر و به شرح

زیر آورده است :

خداوندا! کاری دوست داشتنی و خویشاوندتر از کشتار مردم مدینه برای روز قیامتم از دستم بر نیامده است ! و اگر با این همه ، اهل آتش جهنم باشم ، بی گمان بدبخت خواهم بود! این بگفت و از دنیا برفت . (307)