دو مکتب در اسلام جلد سوم صفحه 262

والله فی ما یزعمون جارها

فقد وهت و صدعت احجارها

و نفرت منها معا اطیارها

و حان من کعبتها دمارها

و حرقت منها معا استارها

لما علاها نفطها و نارها!! (326)

نمی بینی که گرد و خاک کعبه به هوا برخاسته ، با اینکه گمان می بردند که خدا نگهدارش خواهد بود. سنگهای کعبه از هم پاشیده شد و کبوترانش به یکباره گریختند. چیزی نمانده که کعبه از هم بپاشد و چون نفت و آتش از هر سو زبانه بکشد، پرده هایش نیز با آن بسوزد.

طبری و دیگران آورده اند که جنگ همچنان بین عبدالله زبیر و حجاج تا نزدیکیهای کشتنش ادامه داشت ، تا اینکه یارانش از گردش پراکنده شدند. اهالی مکه نیز همگی به امانخواهی به نزد حجاج بیرون رفتند و او را به دست سرنوشتش سپرده ، خوار و بی مقدار نمودند. مکیانی که به امانخواهی به نزد حجاج از مکه بیرون شدند، در حدود ده هزار نفر بودند که دو فرزند عبدالله ، به نام های حمزه و خبیب نیز در میانشان دیده می شدند که برای خودشان از حجاج امان گرفتند!

پایان کار عبدالله زبیر

پس عبدالله زبیر بن تن خویش و با همه نیرو بجنگید تا کشته شد و حجاج دستور داد سر او و عبدالله بن صفوان و