دو مکتب در اسلام جلد سوم صفحه 322

با وجود تسلسل اسناد مجموعه های حدیثی در مکتب اهل بیت تا پیامبر خدا (ص )، به طوری که دیدیم ، فقهای این مکتب ، بر خلاف مکتب خلفا، که برخی

از کتابهای حدیثی خود را صحیح نامیده اند، هیچیک از مجموعه های حدیثی خود را صحیح ننامیده و مانعی پای عقول و اندیشه ننهاده ، در بحث علمی را در هیچیک از اعصار تاریخی اسلام نبسته اند.

بلکه بر حسب قواعد فهم حدیث ، هر درباره آن می گردند.

زیرا آنها به خوبی می دانند که راویان این احادیث از اشتباه و فراموشکاری که دامن هر غیر معصومی را می گیرد، مصون نیستند.

کما اینکه در مشهورترین کتاب حدیث در مکتب اهل بیت ، یعنی کتاب کافی ، در احادیث پنجگانه 7 و 9 و 14 و 17 و 18 از کتاب الحجه ، باب ما جاء فی الاثنی عشر اشتباهات زیر صورت گرفته است :

1 - حدیث هفتم و چهاردهم

در هر یک از این دو حدیث در اصول کافی آمده است :

از سماعه ، از علی بن الحسین بن رباط، از ابن اذینه ، از زراره آمده است که گفت : شنیدم امام باقر (ع ) می فرمود: دوازده امام از آل محمد (ع ) همگی محدثند و فرزند رسول خدا (ص ) و از اولاد علی ، که رسول خدا و علی ، هر دو پدر آنها می باشند. (412)

و در لفظ حدیث هفتم بعد از آن آمده است : علی بن راشد گفت ...

و مفهوم این دو حدیث این است که تعداد ائمه اهل بیت سیزده نفر است : امیرالمؤ منین علی (ع ) و دوازده امام فرزندان او!