- سخن ناشر 1
- تقدیم... 6
- پیشگفتار 7
- حق جو 14
- درخواست اجازه بحث! 14
- اجازه ورود در بحث! 15
- حق شناس 15
- حق جو 16
- 1- چرا «شیعه» از مذاهب جمهور مسلمانان پیروی نمی کند؟ 16
- مبحث اوّل رهبری مذهبی، امامت در مذهب 16
- 2- امروز، بیش از هر زمان، به اتّفاق و یگانگی نیازمندیم. 17
- حق شناس 18
- 1- «ادله شرعی» پیروی از «مذهب اهلبیت» را واجب می شمارد. 18
- 2- مسلمانان دورانهای سه گانه نخستین، مذاهب جمهور را نمی شناختند. 19
- 3- دلیلی بر لزوم پیروی از مذاهب جمهور نیست. 20
- 4- جمع پراکندگی با احترام به «مذهب اهلبیت» انجام می شود. 21
- 1- اعتراف به گفته های «حق شناس» 23
- 2- درخواست دلیل تفصیلی 23
- حق جو 23
- 1- حدیث ثقلین 24
- حق شناس 24
- 2- تواتر حدیث ثقلین 25
- 3- کسی که به «عترت» متمسک نشود گمراه است. 26
- 4- تشبیه آنها به «کشتی نوح»، «باب حِطّه» و «امان از اختلاف در دین» 27
- 5- چرا آنها به «کشتی نوح»، و «باب حطَّه» تشبیه شده اند؟ 28
- حق جو 33
- درخواست احادیث بیشتر در این مورد 33
- حق شناس 34
- تعدادی دیگر از احادیث 34
- 1- در شگفتی فرو رفتن از این «احادیث صریح» و عدم توافق آن با رأی جمهور! 44
- حق جو 44
- 2- درخواست احتجاج با «آیات قرآن کریم» 45
- حق شناس 46
- حجّتهائی از «آیات قرآن کریم» 46
- حق جو 80
- 1- ایمان به «آیات خدا درباره اهلبیت علیه السلام» 80
- 2- تحیّر در جمع بین این ادلّه و آنچه اهل قبله برآنند! 81
- 1- بیان اشتباه در آنچه به «اهل قبله» نسبت داده شده. 82
- حق شناس 82
- 2- زمامداران و رؤسای امّت از «اهلبیت علیه السلام» عدول کرده اند. 83
- 3- کدام دادگاه «عادل» به گمراهی «متمسّکان به اهلبیت» حکم می کند؟! 84
- 1- دادگاههای «عادل» به گمراهی «متمسّکان به اهلبیت» حکم نمی کنند. 85
- حق جو 85
- 4- درخواست «نصوص خلافت». 86
- 3- گاهی گفته می شود: آنها سزاوارتر به تبعیّت هستند. 86
- 2- عمل به «مذهب خاندان رسالت» موجب برائت ذمّه می شود. 86
- 1- اشاره به «نُصُوص»، اجمالاً 87
- حق شناس 87
- مبحث دوّم رهبری عمومی خلافت پیامبر صلّی الله علیه و آله و سلّم 87
- 2- نَصِّ «یوم اِنذار». 88
- چرا مُسلم و بخاری این حدیث را در صحیحین نقل ننموده اند؟ 90
- حق جو 90
- حق شناس 91
- 1- درستی سَند این حدیث 91
- 3- کسی که آنها را بشناسد، اِعراض آنان را بعید نمی داند. 92
- 2- علّت اینکه مسلم و بخاری از آن اِعراض کرده اند 92
- حق جو 93
- درخواست دلائل بیشتر 93
- حق شناس 94
- 1- نص صریح به بیش از ده فضیلت از فضائل علی علیه السلام که در هیچکس وجود ندارد. 94
- 2- علّت استدلال به این حدیث 95
- نقل تشکیک در سند «حدیث منزلت» از یک عالم سنّی 101
- حق جو 101
- حق شناس 102
- 1- «حدیث منزلت» از مسلّمترین اخبار است. 102
- 2- شواهدی که بر این حقیقت حکم می کنند. 103
- 3- اشاره ای به نقل کنندگان این حدیث از اهل سنّت 104
- 4- اشاره به «عمومیّت حدیث نزلت». 105
- 1- تصدیق آنچه گفته شد، راجع به «سند حدیث منزلت» 109
- 2- درخواست دلیل «عمومیّت حدیث منزلت» 109
- حق جو 109
- 2- پیامبر صلّی الله علیه و آله و سلّم «علی» و «هارون» را همچون «فَرقَدان» تصویر می کند. 110
- حق شناس 110
- 1- بیان دلائلی بر «عمومیت حدیث منزلت» 110
- حق جو 118
- کِی و کجا «علی» و «هارون» همچون «فَرقَدان» تصویر شده اند؟ 118
- 2- روز عقد برادری 119
- 1- روز «شُبّر»، «شُبیر»، و «مُشبر». 119
- حق شناس 119
- 3- روز مسدود ساختن دَرها 120
- درخواست بقیّه دلائل 130
- حق جو 130
- حق شناس 131
- 1- «آیه ولایت» و نزول آن درباره علی علیه السلام 131
- 2- دلیل نزول آن درباره علی علیه السلام 132
- 3- توجیه استدلال به آن 133
- حق جو 137
- لفظِ «جمع» چگونه بر «مُفرَد» اطلاق می شود؟ 137
- حق شناس 138
- 1- عرب برای «مفرد» نیز تعبیر «جمع» می آورد. 138
- 2- شاهد این مطلب 139
- 3- نکته ای دقیق و لطیف در آیه مورد بحث 140
- 4- اشاره ای به «نُصُوص تأیید کننده» 140
- حق جو 141
- درخواست «نُصُوص تأیید کننده» 141
- حق شناس 142
- 1- بیان «چهل حدیث» از «احادیث تأیید کننده» 142
- 2- «ادلّه خلافت علی علیه السلام» مُعارض ندارد. 143
- درخواست «حدیث غدیر» از «طریق اهل سنّت» 176
- حق جو 176
- اشاره به پاره ای از موارد «حدیث غدیر» 177
- حق شناس 177
- آیا «حدیث غدیر» متواتر است؟ 187
- حق جو 187
- 1- قوانین طبیعی اقتضای «تَواتُر حدیث غدیر» را دارد. 188
- حق شناس 188
- 2- عنایت خداوند به آن 189
- 3- عنایت رسول خدا صلّی الله علیه و آله و سلّم به آن 190
- 4- عنایت امیرمؤمنان علیه السلام 191
- 5- عنایت سیدالشهداء علیه السلام 192
- 6- عنایت ائمّه دوگانه علیه السلام 193
- 7- عنایت «شیعه» به آن 194
- 8- «تَواتُر حدیث غدیر» از «طریق اهل سنّت» 195
- نقل «تأویل حدیث غدیر» از «اهل سنّت» و درخواست پاسخ 208
- حق جو 208
- حق شناس 210
- 1- «تأویل حدیث غدیر» امکان ندارد. 210
- 2- اشاره به «نص وراثت» 211
- 2- درخواست «حدیث وراثت» از «طریق اهل سنّت» 218
- 1- پذیرفتن «مفاد حدیث غدیر» و عدم امکان تأویل آن 218
- حق جو 218
- حق شناس 219
- «علی»، وارث پیامبر صلّی الله علیه و آله و سلّم 219
- حق جو 224
- درخواست «نصوص وصایت» 224
- حق شناس 225
- «نصوص وصایت» 225
- نقل دلیل مُنکرانِ «وصایت» 229
- حق جو 229
- حق شناس 231
- 1- «وصیّت پیامبر صلّی الله علیه و آله و سلّم به علی علیه السلام» را نمی توان انکار کرد. 231
- 2- روایات مورد استدلال منکران، «حجّت» نیست. 232
- 3- عقل و وجدان، به «وصیّت» حکم می کنند. 233
- حق جو 243
- چرا از حدیث «امّ المؤمنین» اعراض کردید؟ 243
- حق شناس 244
- اشاره ای اجمالی به علّت اعراض از حدیث «عایشه» 244
- حق جو 245
- درخواست تفصیل علّت اعراض از حدیث «عایشه»! 245
- حق شناس 246
- 1- تفصیل اِعراض از «حدیث عایشه» 246
- 2- «عقل»، حکم به «وصایت» می کند. 247
- 3- «اخبار صحیح» مُعارِض است با «ادّعای ام المؤمنین». 248
- با «اجماع امّت» بر بیعت با «ابوبکر» چه می کنید؟ 264
- حق جو 264
- حق شناس 265
- اِجماعی، نیست 265
- اهل سنّت می گویند: «اجماع» پس از رفع اختلاف، منعقد گردید. 273
- حق جو 273
- حق شناس 274
- «اِجماع» منعقد نشد و نزاع از بین نرفت. 274
- حق جو 281
- چگونه ممکن است «صحابه» نَصّی در مورد «امامت علی علیه السلام» شنیده باشند ولی از آن عُدول نمایند؟! 281
- حق شناس 282
- 1- توضیحی بر «عُدول صحابه» از بعضی «نُصوص» 282
- 2- دلیل باز نشستن «امام علی علیه السلام» از گرفتن حقّ خود 283
- حق جو 291
- درخواست مواردی که «متعبّد» به «نصّ» نشده اند 291
- حق شناس 292
- 1- «مصیبت روز پنجشنبه» 292
- 2- علّت عدول پیامبر صلّی الله علیه و آله و سلّم از آنچه آنها را امر کرده بود. 293
- 1- اعتراف به گفته های «حق شناس» 302
- حق جو 302
- 2- درخواست سائر موارد 302
- سَرّیه اسامه 303
- حق شناس 303
- 2- درخواست بقیّه موارد 313
- حق جو 313
- 1- اعتراف به گفته های «حق شناس» 313
- 1- قسمتی از موارد 314
- حق شناس 314
- 2- اشاره به نصوصی دیگر که درباره «امام و عترت» است و «صحابه» به آن عمل نکرده اند. 315
- حق جو 316
- لطفاً آنها را بطور تفصیل بیاورید! 316
- حق شناس 317
- اجابت درخواست 317
- حق جو 325
- 2- چرا امام علیه السلام در «روز سقیفه» به «نُصوصِ خلافت و وصایت» استدلال نکرد؟ 325
- 1- «حق»- به روشنی- واضح گردید. «اَلحَمدُ للهِ رَبِّ العالَمین». 325
- 1- موانع امام علیه السلام از «احتجاج» در «روز سقیفه» 326
- حق شناس 326
- 2- اشاره به «احتجاجات» امام علیه السلام و دوستانش با وجود موانع 327
- حق جو 331
- چند وقت و کجا چنین احتجاجی نمودند؟ 331
- 1- پاره ای از مواردِ احتجاجات امام (علیه السلام) 332
- حق شناس 332
- 2- احتجاج حضرت زهراء (علیها السَّلام) 333
- درخواست احتجاجات دیگران 345
- حق جو 345
- 1- احتجاج ابن عباس 346
- حق شناس 346
- 2- احتجاج امام حسن و امام حسین (علیهما السَّلام) 347
- 3- احتجاج بزرگان شیعه که جزو «صحابه» بودند 348
- 4- اشاره به احتجاج آنان به «وصایتِ» پیامبر صلّی الله علیه و آله و سلّم 349
- کجا و چه وقت به «وصیّت» احتجاج نموده اند؟ 353
- حق جو 353
- حق شناس 354
- بعضی از موارد استدلال به «وصیّت» 354
- درخواست ادلّه «صحّت اسناد مذهب شیعه به ائمّه اهلبیت علیه السلام» 358
- حق جو 358
- حق شناس 359
- 1- «تَواتُر مذهب شیعه» از ناحیه «ائمّه اهلبیت علیه السلام» 359
- 2- تقدّم «شیعه» در تدوین علوم، از همان زمان صحابه 360
- 3- نویسندگانِ «شیعه» در زمان تابعین و تابعینِ تابعین 361
- 1- احتجاج ابن عباس 374
- حق شناس 374
- 2- احتجاج امام حسن و امام حسین (علیهما السَّلام) 375
- 3- احتجاج بزرگان شیعه که جزو «صحابه» بودند 376
- 4- اشاره به احتجاج آنان به «وصایتِ» پیامبر صلّی الله علیه و آله و سلّم 377
- کجا و چه وقت به «وصیّت» احتجاج نموده اند؟ 381
- حق جو 381
- بعضی از موارد استدلال به «وصیّت» 382
- حق شناس 382
- درخواست ادلّه «صحّت اسناد مذهب شیعه به ائمّه اهلبیت علیه السلام» 386
- حق جو 386
- حق شناس 387
- 1- «تَواتُر مذهب شیعه» از ناحیه «ائمّه اهلبیت علیه السلام» 387
- 2- تقدّم «شیعه» در تدوین علوم، از همان زمان صحابه 388
- 3- نویسندگانِ «شیعه» در زمان تابعین و تابعینِ تابعین 389
- 1- گواهی می دهم که «شیعیان» بر همان راهی هستند که «ائمّه آل رسول صلّی الله علیه و آله و سلّم» بوده اند. 416
- حق جو 416
- 2- پس از این بحث و بررسی، «حق» را یافتم و به «فلاح و رستگاری» رسیدم. 417
- حق شناس 418
- خداوند را به خاطر هدایتی که به سوی دینش فرموده، می ستایم. 418
2- پس از این بحث و بررسی، «حق» را یافتم و به «فلاح و رستگاری» رسیدم.
ساخت.
2- من پیش از آنکه با شما ارتباط پیدا کنم، درباره «شیعه»، در اشتباه بودم، و این «اشتباه» به خاطر اخبار نادرستی بود که از «اراجیف گویان» شنیده بودم؛
امّا، هنگامی که خداوند «توفیق ملاقات» با شما را عطا کرد، به «پرچم هدایت» دست یافتم و چراغ روشنی بخش تاریکی را پیدا نمودم. و پس از بحث با شما، «حق» را یافتم، به «فلاح و رستگاری» رسیدم و بر خواسته های خویش پیروز شدم. چه نعمت بزرگی خداوند در اثر این ملاقات، به من عنایت کرد!! و چه محبّت و نعمت نیکی و گرانبهائی شما در اختیار من قرار دادید!!
اَلحَمدُ لِلّهِ رَبِّ العالَمینَ