پاسخ‌های ما به پرسشهای اهل سنت، پاسخ به چند پرسش فقهی و اعتقادی صفحه 112

ایرانی می‌گفت: شما می‌گویید «یا علی علیه السلام» و علی علیه السلام را خدا می‌دانید و از او چیز می‌خواهید، ایرانی دستش را به سمت آسمان بالا برد و اشاره کرد و گفت: آن علی که بگوید من خدا هستم، من چنین علی را اصلًا قبول ندارم، اینجانب دیدم آن مرد ایرانی با صدای بلند جواب او را داد لذا توقف نکردم.

مناظره مفصل‌

یک نفر از آنها به اینجانب گفت: شیعیان، رسول اللَّه صلی الله علیه و آله و سلم و ائمه‌بقیع علیه السلام را عبادت می‌کنند و رو به‌قبر آنهامی‌ایستند و دست به‌دعا بلند می‌کنند و از آنها حاجت می‌طلبند، شفای بیمارانشان رامی‌طلبند، وسایر حاجاتشان را از آنها می‌خواهند.

گفتم: شیعیان می‌گویند: «انَّ صلاتی و نسکی و محیای و مماتی للَّه‌رب العالمین»؛ «همانا نمازم و پرهیزگاری و عبادتم و زندگی و مرگم برای خداوند، پروردگار عالمیان است.»

نیز شب‌های جمعه دعای کمیل می‌خوانند و می‌گویند «الهی و ربی من لی غیرک أسئله کشف ضریّ و النظر فی أمری»؛ «ای خدای من و ای پروردگار من جز تو که را دارم که رفع گرفتاری و توجه در کارم را از او درخواست کنم.»

همچنین در ضمن دعاهایشان آیه شریفه «امّن یجیب المضطرّ إذا دعاه و یکشف السوء» (1)

می‌خوانند (2).

1- سوره نمل/ 62.

2- پروردگارا کشف ضرّ و مسکنت و بی‌چارگی‌ام را بجز تو از که بخواهم.

مَن: استفهامیه است که سلب صلاحیت از دیگری می‌کند.

ضرّ: ضرر و زیان نفسانی و روحانی و جسمانی و هموم و اندوه و بلیات است. یعنی بنده ناتوان عرضه می‌دارد بار پروردگارا چه کسی غیر از تو قادر است که‌سؤال مرا پاسخ‌دهد و دردهای مرا درمان نماید. و ضرر و بدبختی‌های مرا برطرف و مرتفع سازد؟ بدیهی است جز تو خدای قادر هیچ کس قدرت بر دفع و رفع بیچارگی و گرفتاری‌ها را ندارد.

به همین معنا است آیه شریفه: «امن یجیب المضطر إذا دعاه ...» آیا کسی هست پاسخ دهد مضطر بیچاره را و بدی را از او مرتفع سازد؟ معلوم‌است هیچ‌کس از پیش‌خود چنین قدرتی را ندارد جز خدای جهان.